anadolu'nun burasýnda
kuþun arada ama sýrasý geldiðinde uçtuðu
kervanýn pide salonu ismini aldýðý burasýnda
acýlarým ýssýz kaðýda yavaþça
istanbul gibi düþüyor.
çantaya týkýþtýrdýðým havludan
ve ömrüme yatýya kalmýþ
bir otel odasý yalnýzlýðýndan
kimsenin haberi olmuyor.
hüzün dolaþýrken kasaba boþluklarýnda
gri kendini buluyor
ama kendi griyi tanýmýyor
çünkü kendi þehirli olmuþ, artiz olma yolunda.

anadolu'nun burasýnda
toprak kokan parça tesirli sözler
bildik bir yitimi hatýrlatýyor,
ümitkýran salgýnýnda
karantinadaki hayallerim ölüyor
yüreðimin güneþ girmeyen odasýnda
ki ben
duvara neyin iþaretini atýyorum
görüþ gününü kaçýrmýþ
tarihsiz acýlar koðuþunda.

anadolu'nun burasýnda
mesafeler sýzýyor sinsice hasrete
zaman geçtikçe bulanýyor yollar
bir otoban sessizliðinden
patikaya dönüþüyor sevdam
bir tarafýmýn davetkarý þarampol
diðer tarafýmýn sana kenarý
bitecektir herhalde
bu yol üstü ihtiyaç molasý.

bu bir otel "bunu saymayýz"ý
kasaba yerleþikliði kokusunda.