Ben yine o sokagin o malum kösesinde.......seni bekliyorum orda olmadigini bile bile......bu sokakta anilarimiz varyasanmisliklarimiz var.Gelmeyecegini bile bile son duami söylüyorum yine.....dön ne olursun
Asik olan ben,seven ben, her gün tükenen ben......köse basinda seni bekliyorum.....Hani o tas vardiya mektuplarimizi sakladigimiz onun üstünde oturuyorum yar. Altinda hic bir sey olmadigini ve hic bir zaman olmayacagini bile bile.....
Bu cani senin ugruna azrailden bile önce alabilecegimi bile bile yinede.....Ölmüyorum, bitmiyorum.Yasamanin ölmekten hazin geldigini bile bile bekliyorum. Hickiriklarimin, gözyaslarimin bosa aktigini bile bile.....gücüm yetermiki acaba bu aleme, birde senin hasretine? Bu gönül nasil dayansin bu derde?
Asklarin en yücesini yasiyorum, sensiz seni seviyorum bir basima......gelmeyecegini bile bile
Dön ne olur.....Seni haykiran yüregimi göremedin, bari cesedimi gör.
Ben sana kizamiyorum, sana kiyamiyorum kursun bakisli yar.
Ellerin olsanda....baska kollarda uyansanda her sabah. Ben seni affederim, yine severim, san kirilmam yar....beni sevmedigini bile bile vazgecemem yar
Taslar yastigim, gökyüzü yorganim oldu, adim deli kondu. Bu dileklerimse bir sondu. Ne olur dön yar.....