yapayalnız duruyor bu ağaç,
şu dağ başında
insanların üzerinde yetişmiş.
ve konuşmak isteseydi eğer,
kimse bulunmayacaktı
kendisini anlayacak
öylesine yükselmiş.

ağaç gibisin sen,
bekliyor bekliyorsun
bulutların durduğu yere
pek yakın oturuyorsun.
yüreğim parçalanıyor
gözlerin
sözlerinden daha iyi anlatıyor bana;
içinde bulunduğun tehlikeyi

özgür değilsin sen
hala özgürlüğü arıyorsun
ama
kötü içgüdülerin de
susamış özgürlüğe

evet,biliyorum karşılaştığın tehlikeyi
fakat, sevgim ve ümidim için
yalvarırım sana;
sevginle,ümidini bir kenara atma.

kutsal tut,en yüksek ümidini!