Herkesin bir yaradılış amacı vardır,yani hiç kimse bu sonu belli ancak sonun tarihi belirsiz,
adına hayat dedikleri serüvende,bir başkasının hayatını modellemek amacıyla gelmedi bu dünyaya...Bir şeyler farklıydı ya da farklı olmalıydı,yanlış neredeydi yoksa yanlış varoluş biçiminde miydi.

Aynaya bakma vakti...Yaşanan sorunlar aynı,sorunlara verilen tepkiler aynı,hayaller aynı,amaçlar aynı,iyi-kötü kavramı aynı,sevinçler aynı,sadece siluetler farklı...Bu kadar aynıyken,rahatsızlık duyulmaması bir yana, sana inat yaşıyorum hayat nidaları yine aynı.Lise yıllarında,hatırlayanlar olacaktır muhakkak,atomun yapısı incelenirken,yapılan bir deneye yer verilir,elektron tabancasıyla yapılan bu deneyde ,tabancanın karşı tarafına bir levha yerleştirilir,elektron tabancası ve levhayla oluşturulan sistemin, alt ve üst kısmına pozitif ve negatif yüklerle yüklenmiş plakalar yerleştirilir.Böylelikle istenilen yarı-iletken ortam oluşturulur.Elektron tabancasından elektronlar fırlatılmaya başlatılır,asıl amaç elektronların,levhalardan etkilenmeden, karşı kısma yerleştirilmiş olan plakaya çarpmasıdır.Deney sonunda elektronların çoğunun,içlerinde bulunan elektrik yoğunluğuna göre,ya negatif yada pozitif plakaya doğru kavisler çizerek yöneldikleri gözlemlenir,çok az elektron buluşur levhasıyla,tıpkı bizler gibi,hepimizin aslında evrensel öze ulaşma yolculuğunda,çevresel koşullardan etkilenip,maddeleşme düzeyinde hızla ilerlerken,unuttuğumuz gerçeğe çarpamayışımız gibi...

Kararsızlık.....Hepimiz bir çok kez karşılaşırız bu karanlık terimle,uzundur süreci,uzun olduğu kadarda yıpratıcı.Yalnız kalındığında alınan onca karar,gün ışığına kavuştuğunda,karanlıkla başbaşa kalır,ve bu çıkmaz yol sürekli yinelenir,bir şey gereklidir,bir söz,bir hamle,sihirli bir değnek,onu güçlü kılacak ve bulunduğu karamsarlık anlarını çökertecek bir çözüm.Başrollerde kılıçların onlusu vardır,bir ruh bundan daha fazla iç karartıcı bir dönemle yüzleşmemiştir,bundan sonra her şey pozitiftir,yeni bir adımdır aydınlanma yolunda,ayağa kalkmalıdır ama nasıl...Çözüm kılıçlardadır yine oysaki,bu sefer kılıçların dörtlüsünde,içsel bir seyahat....Yenilenme süreci,ruhunu dinleme ve vicdan düzeyinde hesaplaşma.Sonuçta ise bir karar alınır,yanlıştır yada doğrudur,ama dönüp bakıldığında,içinde bulunulan durum artık iyice objektif bakış açısı kazandığı anlarda,kişinin hayatında dönüm noktası sayılacak kadar dominant bir adımdır. Ruhumuz ağrıdığı zamanlarda alırız,oldukça riskli ve keskin virajlı kararlarımızı,zayıfızdır oysaki,yalnızızdır ama dinlenmiş ve artık nefes almak isteyen bir ruha sahibizdir.Kazandığı deneyim ve ardından kazandığı ilk zaferle sarhoş olan ruhumuz açar kapılarını bize,ilk defa duyarız sesini,evet istersen her şeyi değiştirebilirsin,istersen eğer görebilirsin ve istersen eğer hep seninleyim,yeterki beni hisset,varlığımı menfi çıkar istemlerinle kirletme...

Böyle başlar işte kendimizle ilk tanışmamız...