Biliyormusun yýllar sonra, bu gün sana ilk defa bir mektup yazdým.
Zarf bulamadým içine koyacaktým ki zarfsýz gönderiyorum oku.
Yazmak isteyip de yazamadýðým o kadar çok þey vardý ki...
Çok düþündüm be gülüm duygularý, yaþanmýþlýklarý, satýrlara iþlemek kadar zor bir þey yokmuþ.

Bana vermiþ olduðun resmi hala saklýyorum. Benim resmim hala
duruyormu ki sende ? Ayrýldýðýmýzda çok öfkeliydin. Kim bilir , belkide yýrtýp attýn , yada yaktýn. Ya da...

Sana kendimi anlatayým istersen; ayrýldýðýmýz günden bu yana
Ýplik oldum, iðne gözünden gececek gibi. Yokluðunda , yalnýzlýðým. Uykularda , uykusuzluðum, yokluk denen sefaletimde sen. Dedim ya hiç deðiþmedim , aynýydým .

Hatýrlýyormusun köyün yýkýk dökük harabe olmuþ köþelerinde buluþurduk seninle ve sen her seferinde ; elin elime deðmeden nazlanýr . Tek kelime etmeden , sessizce çeker giderdin.

Ýçime düþtün, düþeli ; yaktý , kavurdu sensizlik denen, adi yokluk.
Beni býraktýðýn gün nasýlsam simdi de öyleyim kýr çiçeðim.
Aný olarak saklamamý istediðin iþlemeli oyalý mendil vermiþtin elini elime ilk kez orda deðmiþti. Bu mükemmel bir duyguydu....
Þimdi güleceksin belkide burnum akýyordu ve ilk kez ona silmiþtim.
Çocuk ruhum konuþmuþtu aslýnda, ama sen bunu duyunca çok öfkelenip bana kýzmýþtýn onu hala saklýyorum üzülme. Deðerini sen gidince anladým ya ben ona üzülüyorum yaban gülüm. Kýr çiçeðim. Kardelenim.

Suyun yaný baþýnda, akan çeþmede, dere boðazýndan gecen akýntýda,
Neler sürüklenmediki . Neler sel olup akmadý ki... Her þey kayýp gitti gözlerimin önünden , ellerimin arasýndan...
Ýþmarýþ ederdik gözlerden uzak dam köþelerinden. Biliyormusun
Anýlarý yaþatýnca fark ediyorum ve çok duygulanýyorum.

Sende geçmiþe bakarsan eðer , beni hatýrlayacaksýn ama sana yinede
açýk mektup yazýyorum. Senden baþkalarý da okusun diye karaladým bu satýrlarý asi çiçeðim. Dað ceylaným.



Sen þimdi kim bilir hangi þehrin ya da þehirlerin kim bilir hangi cadde ya da caddelerin , güne batan gün yerindesin. Seni sayýkladým , geceleri ateþimin çýktýðý kýrka dayandýðý yokluðunda ben yine seni seviyorum...

Periþaným. Bu mektubu okurken sakýn gülme . Biliyorum saçma bulacaksýn ama sakin ola ki buruþturup ta atmayasýn bir kenara. Sana yazdýklarým , sadece içimden gecenlerdir mazlum gülüm..





iþte buralar hala böyle maralým . Bilmem hatýrlarmýsýn hani çok sevimli bir çift vardý ; yaþý yaþýndan küçük olan. Gözün sürekli üzerlerindeydi. Onlara hayranlýkla bakar , yaþlarý ne kadarda küçük ama çokta sevimli, tatlý insanlar derdin. Onlar da taþýndýlar terk ettiler buralarý. Terk ettiler bizleri. Giderken vasiyet etmiþler eþyalarýný bize býrakmak üzere.

Malum fakirdik, çulsuz duk...
Hepsini yýðdým boþ bir odaya; öylece duruyorlar tozlanmýþ raflardaki eski kitaplar misali...
Onlarda gözler yolunu týpký benim gibi. Geliþini bekler dururlar. Yeniden temizlenmeyi parlatýlmayý özlemiþler. Gelse de parlatsa bizi der dururlar.
Biliyorsun ki evimiz çatý katýydý; kumrularýmýz vardý. Nasýlda dem çekerlerdi gecenin yarýsýnda...
Gecenin bir yarýsý sýçrayarak uyandým. Sen vardýn yaný baþýmda... sol yanýmda uyuyan meleðim.
Uyandým sonra fark ettim ki gözlerim puslanmýþta yastýðý sen sanmýþým meðerse. Yani sen sandýðým þey , kumru telekleriyle doldurmuþ olduðum yastýklarmýþ sadece.
Birden boþaldý gözümdeki yaslar. Bir an arkandan gelmek istedim utandým nedenini bilmediðim bir utanç ti bu.
Düþünüyorum da ;
Karþýlýný alamadýðým bir sevginin içimi yeniden yakmasýna neden izin verecektim ki. Yýllar sonra tavan arasýndaki tozlu eþyalarýn arasýnda buldum kaybettiðim resmini , aldým elime , baktým , baktým, baktým. içimden gecenleri, sana söyleyemediklerimi yani yazdým resmine.O bu satýrlarý çoktan okumuþ; hasret bakýþlarýný býraktýðýn anýlarýnda kocamýþ, ihtiyarlamýþ yüzünde çizikler olmuþtur mutlaka. En azýndan ben böyle düþünüyorum.


Sen istemesen de yaþatacaðým seni bu çerçevede . Sen ki beni unutan gülüm...

Açýk adres , açýk bir mektup , resmin arkasýnda saklý kalacak hep.

Bende taþýndýðým da ; eþyalarýmla benden sonra gelenler alacak.

Unutma belki de hiç mezar taþým olmayacak. Ot bitecek baþýmda .
Kim bilir ; belki de gelip mezarýmý temizleyecek, otlarý ayýklayacaksýn.
iþte o zaman göreceksin ellerine batacak dikenleri
Seni sevda çiçeðim..



Yusuf Ter 11.05.05
Saat 21:13 Ýsviçre