İzEdebiyat - gökçehan

Yangınlardayım,
ateşsiz yangınlarda yanıyorum.
Kurtlar sofrasına yem düşmüşüm,
Omuzumda bir yürek dolusu yük
Bağrımda yediğim kazığın sancısı
Kıvranıyorum!
Birde yüreğimdeki karagözlüme yanıyorum..

Karanlık heryer;
Işık yok benim dünyamda,bir yıldızdan başka.
Sanma aydınlatır dünyamı
Sönmüş bir yıldızım var
Söz veripte bana
gitmiş bir başkasına
Sönmüş o gün dünyamın ışıkları
birdaha açılmazcasına...

Dostlar beni;
Vurmuşlar, yaralamışlar ağlarcasına
Oysa ben sadece yanmıştım
kalbimdeki o yâra
Sadece kan akıtmıştım bu yaraya
Bir çift karagöz duruyordu karşımda
Her baktığımda eriyordum umutlanırcasına
Ama senin neyineydi karanlığını aydınlatmak
Arkama dönüp baktığımda
Sinsi yırtıcılar vardı etrafımda
Bir umudum vardı, bitirdiler
Bir yıldızım vardı
dünyamı aydınlatan azda olsa
Onuda söndürdün gittin, aldırmazcasına
Bıraktın, yaktın, gittin
acımazcasına....

Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.

İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın şiir ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
	Sevda...
Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
	Sessiz ve Issız [Deneme] "... Gönülden Sorular? Cevap Muamma!.. "" [Deneme]