Yetinmeyi bilemedim.
Ne sen bana yettin,ne de dünya,ne de...
Sahte gülüþler,arkandan vuran dostlar
Yetinmeyi bilemedim.
Ne aþkta yetindim,ne de arkadaþlýklarda
Belki bende suç vardý.
Çok sevgisiz kaldým;aç gibi,susuz gibi...
Belki de,
Belki de sizlerdiniz beni böyle yapan
Kazanamadým herþeyi,kazanamamayý düþünmedim
Ama...
Yetinmeyi bilemedim.
Kederlerimle gecelemeyi öðrendim,
Hasat mevsimi gelmedi gönlüme.
Karartamadým gölgeleri,hep sahte kaldýlar,
Hep ayný yüzler,hep ayný gölgeler
Deðiþen tek birþey olmamýþ gönlümde
Hayatýn gizi ayak uçlarýmda.
Ve gözyaþlarým,bulutlarda...
Herþeyi,belki de herþeyi baþardým bu hayatta
Farkýnda bile olmadan,herþeye sahip oldum
Bir tek,bir tek:
Yetinmeyi bilemedim...