AŞKlN İKİ YÜZÜ

Herkes mutlaka hayatında birilerini aşık olmuştur. Öğrencilik yıllarında güzel ve genç öğretmenlere yada hiç haberleri olmadan okuldaki kızlara yani mutlaka aşık olunmuştur. Tabiki bu aşklar çok saf ve güzellerdi. Bu aşkları yaşamak insanın ömrüne ömür katan bir şeydi. Çünkü aşık olmak öyle kolay bir şey değil. Herkes aşık olamaz,sevemez ve sevdiği zaman aşkı için herşeyi göze alamaz. Ama aşkın çok farklı iki yüzü vardır. Aşık olunca insanın gözü bir şey görmez,bazen adate kara sevda misali gibi olur. Gözü aşık olduğu kişiden başkasını görmez. Her yerde onun ismini sanki okur. Heryerde onu görür sanki. Yemeden içmeden kesilir. Dünyası adeta tersine döner. Herşey artık çok farklıdır. Çünkü aşık olmuştur.

Ama yinede aşk çok güzel bir şeydir. Her ne kadar aşkın ikinci kötü yüzü olsa da aşk yaşanmalı ve tadına hiç doyunmayan bir yiyecek gibi doymamalı. Çünkü insan aşka doymaz hep yemek ister. Kim aşka doymak isterki,bence hiç kimse. Ama herkes aşkın güzel yüzünü yaşamak ister. Kimse aşkın gerçek olan ikinci yüzünü görmek istemez ve yaşamak istemez. Çünkü aşkın ikinci yüzü hep insanı üzer,acı çektirir,özletir. Aşık olduğunuz size bile bile aşkın ikinci yüzünü size gösterir ve sizi bu ateşe atar. Çünkü aşkın diğer yüzü adeta ateş gibidir. Yanar insan,tutuşur, adeta küllere dönüşür.

Kim küle dönüşmek isterki yada ateşte yanmak. Ama yinede bile bile kül olmaya,ateşlerde yanmaya insan kendini atar. Herkes aşkı doyasıya yaşasın,çünkü ömür öyle bir akıp geçiyor ki hiç farkına bile varamıyoruz. Aşık olalım,sevelim,ateşte yansakta,kül olsakta ve acı çeksekte.