I

ağaç yoktur: suyun olmadığını söyler, akmadığını söyler su varsa bile. bir ağaç varsa bir görümlük
genişlikte bir tanedir yalnız.

göller vardır kendi halinde: bütün suyunu çekmiştir sanki hayatın. bu yüzden mi kuraktır yaşantı
bozkırda?

bozkırda zaman: bütün yolları kesintisiz izler ve uyar tüm kurallara.


belleğimde salınır uzaklık acısı.



      II

bozkırda zaman: bütün yolları kesintisiz izler ve uyar tüm kurallara. nerdesin hırçın zaman! laf dinlemez hep kestirmeden giden

     III-TÖDÜRGE GÖLÜ

hilal duruşu ile sarıyor bizi


     IV-HAFIK'DE KAZLAR

yolları ya bakkal sular ya manav ya da motor tamircisi

zamanın buharı yoğulur ıslak topraktan

içinden gururlu kazlar paytak adımlarla geçer giderler



uzaklık şaşkınlığı bendeki


     V-BURHANETTIN ABI:*

bozkırda bir yelkenli

"küllenmiş aşkların"

humus kokulu dalgalarla hırçın

iç çekiş-en rüzgar

-------
**Bu dörtlük, Dr Burhanettin Kaya’ nın şiirimi okuduktan sonra yaptığı eklemedir. Teşekkür ederek aynen bıraktım.