Sýðýnaðým Gece

Bunca yýl gündüze sýðýndým hep,
Nedenini hiçbir zaman bilmeyerek,

Oysa Güneþ her sabah uyandýrýrdý geceyi,
Bolca simli koyu perdeyi usulcacýk aralayýp,
Ve sonra sinsi bir gülümsemeyle ortaya atardý,
Tüm yanlýþlýklarý, tüm yanlýþlarýmý.

Gece ise saklar ve huzura dönüþtürürdü,
Hayatýn kalbini kaplayan tüm kara lekeleri,
Gün çat kapý çýkýp gelene deðin.

Sýr saklayamayan sadakatsiz bir dost oldu,
Gün benim için ancak,
Geceler ise kuytu bir köþe oldu sýðýnacak.