/düşseydin elime bilirdim yapacağımı
sömüren benliğini nasıl da güzel gizlediğini anlatırdım... /

yalana doygun yüzüme vuramazdın hırsızlığını.ne kalp çalabildim ne hayat şimdiye...
otoritesi eksik ebeveynler gibi şımarttım özgürlüğünü.böylece kurdun bende sömürgelerini.
kısır atlar şahlanıp coşsa neye yarar?
at kısırsa,koşusu da kısırdır üretkenliği kadar...ben de bu misal salındım yeryüzünün yaylalarına -tökezledim- nallarımı sıktım avucumda.ayak bileklerim erirken kendimi arıyordum.
-ben-
keyfi varlığınla bozulmuş,psikolojisi yine varlığınla var olmuş ben...
olsaydı imkanım,nesil nesil büyüyen çınarlar izletirdim çocuklara,beyin felçlerime,bozduğun özgürlüklere...
bana çelme takan -tökezleten- ayaklarına,o ellerimdeki nalları çaktığımda ağlayarak uyanacak çocuklar.
sömürgen huyun nasır tutmaya başladığında,sövücülerimi çıkartıp cebimden bağırtacağım yüzüne.öyle laflar edecekler ki gözlerini düşürdüğün yer, dönmeyecek dünyayla.
elime bir kaşık takıp çıkacağım sokaklara...

/ düşseydin elime bilirdim yapacağımı
özgür yanlarını nasıl aldırdığını anlatırdım /