Ben yıldızların insan soyuyla doğduğuna inanır
Renkleri aklın icat etmiş olabileceğini düşünürüm
Bir olasılık, damardan fışkıran kanda tanıdık kırmızıyı
Belki de insan soyuyla eş yaşta yıldızlar ve renkler

Ve biz
Her birini ayrı manada sahiplenip sevgili edindik kendimize
Yıldızlara ışık yılı öteden koştuk, açıp kollarımızı
Uzaklardan öptük gecelerde
Kayıp gitti yüreğimiz her yer değiştirdiklerinde
Mavi gökler kız kardeşimizdi sanki
Gök kuşağından gelinlik giydirdik onlara

Yeşeren tomurcuktan ayırmadık kendimizi
Canımız gibi sevdik ve içine karışıp can verdik
Cömert, dolgun ve doğurgan toprak annemizin
Bir oğul çaktı pembe göğsüne ilk çiti ve burası benim dedi
Şimdi parselleyip karış karış alırlar ve satarlar
Zaten çözüldü artık yıldızların da yörüngesi
Renklerimiz hayli kirlendi

Rıfat Gürsoy