Kutsallığını yitirmiş dualar tesirinde
Hissederdi karanlık öpüşleri
Üşürdü elleri
Adının yosmaya çıkmadığı günlerden

İzbe bir yerdi
Tüm ihtişamına rağmen
Ter kokuluydu çarşaflar yad bedenlerden
Dil çıkarıp
Şuh gülüşler eşlik ederdi
Kocaman yalnızlığına
Kaş göz oynatırdı o camekandan
Baktığında gözlerime
Birlikte öne düşerdi bakışlarımız
Sermaye diye anılırdı adları
Pis kokulu köşelerden

Aralardı kapılarını tan yerine
Başka gülümserdi sabahlarına
Önlük giydirir çocukluğuna
Saçlarını örüp her iki yana
Bir yerlere yollardı
Hüzün dolu bakışlarında

…Çalan telefonun sesinde irkilip
Yolculuğa çıkar dı kaderine
Ve dökülürdü ağaçlardan yapraklar
Bir o yana
Bir bu yana

Rıfat Gürsoy