Uçak kazası...


57 insanımızı kaybettik.

Hepsine Allah'tan rahmet diliyorum.

Ölüm kimine karada,kimine suda gelir,onların

kaderinde

ise havada yakalanmak varmış ölüme.

Hani şairimiz diyor ya:

Neylersin ölüm herkesin başında.

Uyudun uyanamadın olacak.

Kimbilir nerde, nasıl, kaç yaşında?

Bir namazlık saltanatın olacak,

Taht misali o musalla taşında.

Dağlar musalla taşı oldu onlara.Belki uyanıktılar

belki tatlı uykularındaydılar.

Hepsi ebedi uykularına çekildiler.

Mekanları cennet olsun inşallah...

Allah, geride kalanlarına sabır ve metanet versin.

Acıları kat be kat,biliyoruz.

Ateş düştüğü yeri yakar,anlıyoruz.

Bize düşen insani görev budur.

Onların acılarını paylaşmak.

Bir nebze olsun kederlerine ortak olmak.

Bunun yanında bazı noktalara dikkat çekmek:

Hava ulaşımında öteden beri bazı aksamalar dile

getiriliyordu.Bu kaza onları su yüzüne çıkardı.

Acilen hava ulaşımını masaya yatırmak gerek.

Aksayan yanlarını tespit edip düzeltmek.

Bu tür kazaların olmaması için gereken idari,teknik

tedbirleri almak.

Lütfen hava yollarımızı da karayollarımıza

benzetmeyelim.

Kara yollarında telef olduğu yeter insanımızın,hava

yollarında da

telefat başlamasın.