Salý, Ekim 3, 2006 -


Katarýndan kopmuþ bir vagonun kör aksak yolculuðuna benzer gidiþlerin...
hep bir þeyler kýrýlýr, hep birþeyler dökülür, ölür.
þimdisiz kanamalar hikayelenir avuçlarýmda,
akortsuz sabahlar doðar devasýz sancýlarla,
oysa,
durmadan mavilenen bir gök akardý geceye
bakraçlarda abýhayat birikirdi
gözlerimde eskimiþ bir ömür þavklansýn diye...
þimdi,
gaipten susmalara maðlup edip en baðýrýlmasý gerekenleri,
engebeli bekleyiþlerde dümen kýrýyorum,
çocuk yüzümü aðartýyorum,
vedasýz gidiþlerin görkemli ablukalarýnda...
oysa biz,
ayný kavgada yitirecektik sahip olduklarýmýzý,
ayný duvara yaslanarak baðýracaktýk yasak sloganlarýmýzý,
inkar edilmiþ bir infazýn kalýntýlarýnda býrakýyorum duvaðý açýlmamýþ haykýrýþlarýmý...

bir cinayeti müjdeler gibi vedan...

yalnýzlýk abidesi bir þehrin bayraðý vurulur ellerimde,
pankartlarým yýrtýlýr,
sesim daðýlýr...