merhaba.

türbanlı anılarım.
yıl 1967. ıstanbulun yedi tepesinden biri olan zeyrekte oturuyoruz.
fatihin ahşap konakları ile ünlü mahallesinin en büyük konağı (60 odalı) doğanzadelerde.
hoş sonradan yakılan bu muhteşem yapının, özelliklerinden bahsetmeyeceğim.
mahallemize yeni taşınan bir aile vardı.
sanırım dört kardeş idiler ben bu ailenin iki kardeşini tanıdım.
merhum metin yüksel-ağabeyi edip yüksel.
o sıralarda vefa lisesi orta birinci sınıfa başlamıştım.
metin yükselde o dönemlerde hepimiz gibi futbola çok meraklı bir çocuktu ağabeyi edip yükselle.
iyi ve samimi arkadaştık bu iki kardeşle.
babasının imam olduğu söylensede, görmez tanımaz sadece duyardık.
uzatmayayım metinle ve ediple arkadaşlığımız artmaya gelişmeye başladıkça bana ve mahalledeki arkadaşlara dini görüş ve uygulamalar hakkında kitaplar hediye ederlerdi.sanırım benden bir yaş küçüktü metin yüksel heyecanlı dinamik ve zeki bir çocuktu.
ağabeyi edip yükselden daha girişken mert ve ataktı.
mahalledeki herkes bu ailenin çok dindar insanlar olduğunu herkese kitap dini yayınlar vererek bunu pekiştirdiklerini söylerlerdi.
o yıllarda babamsa arkadaşlığımı devam ettirirken ailesi ile pek görüşmemi istemezdi.
zaman geçti büyüdük delikanlı olduk konak eskiyip bizim aileyi barındıramaz duruma gelince fatihin başka bir mahallesine taşındık.
selamet partisinin akıncılar grubunda lider olmuş çift silahla gezen bir metin yüksel vardı vitrinlerde.
görüşlerimiz taban tabana zıt olması nedeniyle hiç görüşmüyorduk farklı kulvarlarda ve siyasi arenalarda siyaset yapıyorduk.
işte o çocukluk arkadaşım metini birgün fatih camii avlusunda vurdular silahla öldü.
cenazesine katılabilmek için bıyıklarımı kısalttım, elbiselerimi değiştirdim tanınmamak ve çocukluk arkadaşıma son görevimi yapmak için.
başka türlü katılamazdım cenazeye, aralarına almazdı o dönemde beni cenazeye katılan binlerce yandaşı selamet partisinin.
ağabeyi edip yüksel 1980 darbesinden sonra kaçtığı amerikada kendini şeyhül islam ilan edecekti.
bizi bölen parçalayan politikalar üretenler sil baştan 1967 lere geri döndürsünler. döndürdüklerinde içlerindeki çocukluğu hatırlasınlar.
kasımpaşalı, fatihli, metin ve tayyipler.


not: 1967 radikal islamın yerleşik düzene müdahalesi ile gelişen siyasi eğitim süreci devam ediyor 2008.


oğuz gölçik yazar...