Bir manzaraydı aşk…
Çamlıca tepesinden başlayıp da Boğazın o serin sularına kadar
Hemen hemen bütün İstanbul tanık olmuştu sevişmelerimize…
Bir manzaraydı aşk…
Boğazın sakinliği vardı üzerimizde,
Modanın o huzurlu sokakları,
Anadolu’yduk biz…
Sessiz sedasız yeşeriyorduk
Manzaranın bize verdiğini düşündüğümüz mükemmellikle…
Bir manzaraydı aşk…

Manzaranın içinde başlayan aşk,
Bir ressamın tuvalini süsleyecek kadar
Olağanüstülüğünü koruyordu…
Bir manzaraydı aşk…
Huzuru taşıyorduk her ressamın tuvaline…
Ardımızda bıraktığımız sahneler
Hep hüzün rolünü giyiyordu…
Bir manzaraydı aşk…
Bazen gözlerdeki yaş, bazen dudaklardaki tat…

Masalların içindeki hayal kahramanlarının rollerini üstleniyorduk sanki.
Her yaşadığımızın ardından izlenme rekorları kırıyorduk düş âleminde…
Bir düş’tü aşk…
Sakince yaşanan, ilk gününün heyecanını hep teninde hissedebilen
Bir düş’tü aşk…
Hayallerimizin eteğine sığınıyorduk her zaman.
Şimdi düşlerimde kalma vakti, zaman oldukça ilerledi.
Rüzgârlar, soğuk geçen iklimler,
Hiçbir deprem etkisi ya da artçı sarsıntı
Bu zaman dilimi içerisinde yıkamamışken düşlerimizi,
Nereden kesmişti o körpecik yüreğimizin ilmiğini düş kırıklıkları?
Bir düş’tü aşk…

Şimdi nerde bir manzara görsem, sen gelirsin aklıma, aşk…
Ne zaman hayallerimi süslemek istesem, sen olursun orada, düş…
Bir manzaraydı aşk…
Bir düş’tü aşk…
Ve biz yarım kaldık bir manzaranın içinde, düş’ün alevinde…