Bilenler hayal demiş adına bu hayat değil
Bu yerle yeksan bu per perişan
Bir çiçekten doğmasa gerek kokusu ayrılığın
Korkusu yalnızlığın karanlıktan değildir elbet
Sabrı tükenmiş aynalar çatırdar ancak
Dağılmış dört bir yana toparlanmayacak
Belki yarı belinden kırılmış bir fidan
Belki bir sarmaşık dallanıp budaklanmayacak
Ama insan bu değil gül destem
Bir çıkış yolu vardır göz kırpan
Kırmak kolay bitti demek hiç yoktan
Yarıp geçmek bir ömrü sil baştan
Ve ben mağlup çıkmışken bir bir her savaştan
Bu yerle yeksan bu per perişan
Bilenler hayal demiş adına
Ama ben gül destem ölmüşüm çoktan
Ölmüşüm çoktan...