Uzakları düşleyen bir kadın var…
İçindeki çocuk korkma diye ona seslenen…
Arkasına bakacak takatı kalmamış…
Düşmüş, düşlerin içinde bile düşmüş…


Kimse ne ötesini bilebilirdi, ne gerisini…
İçinin çığlıkları figanı ahı semahı…
Bir gün içindeki çoçuk kadına yürü demiş…
Yürümüşler, yürümüşler, yürümüşler…

Bir mola istemiş içindeki çoçuk…
Kadın titremiş…ürkmüş….
Bir yol var gidelmesi gereken demiş..
Çocuk korkma dur demiş…
Kendine dinle… kendi gel…kendinle gel…
Kendine gelemeyen kendine varamayan kadın…
Uyansa artık bitmeyecek ve gidilmeyecek yoldan