• ÝzEdebiyat > Deneme > Düþler |
1
|
|
|
|
Kim demiþ masallarla uyunur! Masallarla uyanýr aslýnda insan. Kulaktan kulaða yüzyýllarca esen büyülü rüzgârla, kalbinde uçuran sayfalarý. Esasen tek bir masaldýr bütün masallar. Ele avuca sýðmaz soz konusu kahramanlarý var. Kýsadýrlar ve hiç unutulmazlar. |
|
2
|
|
3
|
|
|
|
idealler, çok mu iddialý bir söz? |
|
4
|
|
|
|
Ýçinizi bir yalnýzlýk duygusu, bir atýlmýþlýk, bir satýlmýþlýk korkusu sarýyor ve denize karþý içinizdeki çocuk aðlamaya baþlýyor; içinizdeki çocuk aðlarken dudaklarýnýzdan bir mýrýltý dökülüyor: "Aþkta hesap kapanmaz!"
ERDEN ERKÝN |
|
5
|
|
|
|
...Gidiþimin bir derinliði olmalý, þnokerle dalýnmalý ama havasýz býrakmamalý..Suskunluk adý altýndaki bütün silahlar tutukluk yapmalý, hedefi bulamamalý ama panzerler çalýþmalý..Gidiþimin gürültülü bir yaný olmalý yani, rahatsýzlýk vermeli, uyku kaçýrmal |
|
6
|
|
|
|
Gündüzün kalabalýðýna inat gecenin yalnýzlýðýný ve sessizliðini severim. Bir de yýldýzlarý. |
|
7
|
|
|
|
Bir kör olarak bana sorulan sorular ýþýðýnda böyle bir deneme yazmaya karar verdim... |
|
8
|
|
|
|
Titriyor ellerim. Üþüyorum, ellerimi ýsýtmaya çalýssam da titriyor bedenim. Yüreðimin sýcaklýðý ellerimin soðukluðuna iyi gelmiyor ki... Seni istiyor seni özlüyor bebek ellerim |
|
9
|
|
|
|
Ah Leyli, gece yarýsý intizarým. Artýk öldür beni, yeni bir umuda eriþmeden al götür, ayýr gövdemi, yalansýz, pusatsýz, korkusuz bir ölüm seç bana. Ferman senindir.
|
|
10
|
|
|
|
Pencerenin açýlmasýyla karþýsýnda gördüðü gökte uçuþan, parlak ama cansýz, hafif alaycý ama sanrýsýz güç yeni yerinde canlanýyordu. Ruhsal dünyasý karmaþýk, sesi bazen daðýnýk, göz halleri kaçýk erkek. Gökyüzündeki sese cevap verdi. Elini uzatýp tutmak istedi. Karmaþýk dünyama þekil ver, ruhunun heyecaný aynalarda salýnsýn diyordu.
Reel bir güzergah istiyorum! Yanýlsamadan uzak, paranoyalar ise tuzak! Anla ve yine anla! Sayma biteni! Boya kalbini sarýya! Görünmesin gerçeði! Hep! |
|
11
|
|
|
|
ne zormuþ herþeyin yalan olduðunu öðrenmek ama yine de ona inanmayý istemek... |
|
12
|
|
|
|
Geceler…Gündüzden öte sýðýnaklar…Yýldýz koparma, yýldýzlara boyama siyahlýklarý ve nefes almayý öðrenme boðan dört duvarýn yalnýzlýðýna inat…Sonra o hangi gülümseyiþtir yardan gelen ya da senden, gecenin emip gizlediði? Açacaksýn düþ sayfasýný, yaþanmýþlýklarýn düþ kýrýklýklarýný, sevgiler hatýrýna, sevgiye liyakat hatýrýna; umut renginde, bir sonraki yarýna emanet edeceksin…”Her þey burada kalsýn” “Gidiyorum Geldiðim Gibi Dünyandan” diyeceksin ama heyhat; günler gecelere devrederken, bir sonsuzluða evrilen ruhuna ezberlettiðin tatlarý, duyarlýklarý yaþayacaksýn her gece yeniden…Tatlý bir çaresizlik, belki de
yorgunluk…
|
|
13
|
|
|
|
Kýrlara gitsem…
Baharýn ilk çiçeklerini koparmadan koklasam, sevsem…
Bayýr aþaðý koþsam…
|
|
14
|
|
|
|
“Seninle; masmavi, pýrýl pýrýl gökyüzü gibi berrak;
delicesine, coþkun akan bir nehir gibi olan dünyam,
Sensiz; yaðmura hasret, verimsiz, çorak topraklar gibi...” |
|
15
|
|
|
|
Ve benim hayalim, senin ikliminde tek ve son mülteci olabilmek, çok görme bu arzu hâli ey muhayyel peri! Sen elif misali ben vav misali…
|
|
16
|
|
|
|
Sen her zaman haklýydýn. Ýnce eleyip sýk dokumadan, her cümleyi sözcük sözcük eþelemeden anlaþabilirdik. Zamaný geldiðinde susabilseydim, kendime “idare et iþte ne çýkar” diyebilseydim |
|
17
|
|
|
|
Sihirli pabuçlarýn var olmayacaðýný biliyorum ama bu hayal benim hayatýn sihirlerini yakalamamý saðladý. |
|
18
|
|
|
|
Yaþam sana bir hediye vermedi desem yalan olur Zézé, yaþam sana bir hüzün hediye etti. Senin payýna düþen buydu... |
|
19
|
|
20
|
|
|
|
benim kulaðýmda düdük sesi!. |
|