En çok da dudaklarım kaburgalarındayken acırdı,
Parmak uçlarım.
Kalbine en yakın orada ulaşırdım.
Sen sakinliğini korurdun
Ve
En çok öpülmeye aç,
Yine parmak uçlarım.
Tanrı bahşetmemiş miydi böyle kadınlara sevilmeyi?
Bilmem ama binlerce şükürler olsun,
Seni seven yanıma.
Hissettiriyor ya çünkü acı, insana yaşadığını;
Kilometrelerce hissettim acıdığını.
Parmak uçlarım işte anlıyorsun...
Senin için yaratılanlara dokunuyorum,
Kalemlere, kağıtlara.
...Ama yine de binlerce kez,
Şükürler olsun,
Sana yanan yanıma..
YZ
