Belkize

Kimseleri tanýmadan seni tanýdým
Bu gece seni düþündüm uyumadým
Belki sen çok istedin ben sarýlmadým
Aðlamak istedim annem aðlayamadým

Karnýnda büyüttün sen beni yürüttün
Batýrdým geldim üstümü taþta sürttün
Ara sýra vurdun bana arada birde dürttün
Ben saçtým döktüm sen üstümü örttün

Beni hiç aradýn mý anne ben seni aradým
Sen bilemezsin ben babamý kýskanýrdým
Bende bir kadýn buldum da ona sarýldým
Yeniden çocuk olup sana sarýlmalýydým

Acýlara göðüs gerdin hep sabrettin
Biz bilmeden bize çok þey öðrettin
Biz demeden acýyý sen hep hissettin
Biz senden kaçtýk sen bizi kaybettin

Zaman geçiyor topraða düþüyor yaprak
Gün geliyor kardeþler oluyorlar toprak
Zormuþ hayat yalýn ayak baþý kabak
Yedi evlat büyümüþ çorba kaþýklayarak

Zaman geçiyor önce nine sonra dede
Sýra ile olsa idi dayýda olmadý teyzede
Dayý gitti çabuk gelmesin anneme de
Dokuzda olsa ev boþ kalmadý kimse de

Cebirin Defteri; 27,Þubat,2010; Kütahya