Ask,ölümüne sevmek, neyi degiþtirir ki bunlar, sevilmediðin zaman bos býr hayal kýrýklýgýndan baska nedýr ký.?
Sureklý gecmýsý kurcalamak ýnsana bicilen en buyuk acý.kader dýye oturuyoruz,susuyoruz,icten içe kanatýyoruz ýcýmýzý.kader mý bu.?Yokluguna dayanmak kader mi.?Ýsyan edýyoruz,artýk ýcýnde býr burukluk býr bosluk oluyor dusunmek anlamsýz gelýyor,bu zamana kadar yapýlan mantýklý ýsler ucuruma surdu býzý.bundan sonra dusunmek anlamsýz...
Sevýpte kaybetmekle,insan kendýný ucurumun kenarýna suruklenýp dusmený bekleyen seyýrcýlerle kaplý býr sahnede, hýseder.bir þeyler yapmak gerekir,en azýndan acýnýn bir an olsun dinmesi için.Yeni baþlangýç seni ucurumdan kurtarýrmý ki.?Yoksa hala gecmýsten kalan býr umut var mýdýr senýn ýcýn.? Kafanda bu sorular dönerken sen sadece beklersin için için yansan da beklersin.Anlamsýz gelir herþey, düþünmeyi unuttugun ýcýn hayatý oynarsýn,o kadar kýrgýn,yorgun olmana ragmen mutluluk roluyle kendýný kandýrýrsýn.bu tür oyunlar oynarken hayat akýp gecer.bunu cok gec fark ederssin.Elinde kalan hüzünlerle yýkýp bitirmiþsindir kendini.Artýk geri dönüs yoktur,aþka yenilerek senin önüne sundugu hayatý kabullenmýssýndýr[/SON[/