**Son Eylül**
Acýlarla dolu kaç yýl geçti yaþananlarýn ardýndan,ne cok aðladým,günlerce gecelerce durmak bilmedi gözyaþlarým, elini son kez tutupta sana son kez bakarak bindiðim otobüs senden uzaklaþýrken sende ellerini yüzüne koymuþtun aðlýyormuydun,bunu hala bilmiyorum..Beni son kez görüyordun,son kez yolcu ediyordun ama sen bunu bilmiyordun... Zor bir gün olacaktý benim için son kez cýkacaktým evimden kalamazdým artýk burada gitmek zorundaydým,günlerdir gözümün önünde ona mesajlar yazmana,telefonla konuþmana tahammül edemiyordum çünkü,hangi seven yürek bunu kabullenebilirki?Yanyana yatarken bana sarýlmayýþýn benden uzak oluþun,kadýným deyip de beni sevmelerin yoktu artýk susuyordum suskunluðumun altýnda kopan fýrtýnalarý görebiliyor muydun?Gitmem gerekti,sabah uyanýp kahvaltýnýzý hazýrlamýþtým,sen iþe,çocuklar okula gitmiþti evi toparladým,öðlen yemeðini hazýrladým yine her zaman buradayken yaptýðým gibi, sanki hep burada kalacaktým,ama gidiyordum bugün son gündü .. Ben artýk senin hayatýnda olmayacaktým bu senin seçimindi ondan vazgeçememiþ,onu eþliðe,kadýnlýða,hayatý paylaþmaya seçmiþtin ben neydim peki senin için bende kadýnýn sevdiðin deðil miydim?Belki istemeden içime yüklediðin umutlar beni bu kadar çok itmiþti seninle hayatý paylaþma,aile olma ,senin karýn olma,soyadýný taþýma isteðine ,sen yükledin bu duygularý yüreðime, umutlandýrdýn,seni çok sevdim ben, belki 1 yýl beraber olacaktýk ,ben seninle yaþanan her þeye, razýydým her zorluða hayatýn getirdiði herþeye varým demiþtim,ama hepsi bir bahaneydi öyle deðilmi?Ýkinizden de vazgeçemiyorum demiþtin ama vazgeçtin,benden vazgeçtin..Onunla iliþkinize de bir ömür biçtin mi?Ben bir süre sonra gidebilirim yapmak istediðim þeyler buna razý mýsýn dedin mi?Sen varken bir baþkasý da olabilir buna katlanabilir misin dedin mi? Sanmýyorum... Artýk bir evim yoktu babam beni istemiyordu mutlu olduðu yerde kalsýn demiþti son sözü buydu evlatlýktan reddetmemiþti ama görüþmek için aradýgýmda konuþmamýþtý benimle,nereye gidebilirdim bilmiyordum sanýrým Fatma'ya sýðýnacaktým, bir süre önce dükkanýnda ortaklýk yapmaya baþladýgým arkadasýma ,baþka gidecek bir yerim yoktu oradada eðreti bir hayat sürecektim belki ama olsun kendimi toparlayana kadar orada kalabilirdim..Beni otobüse bindirmek için evden cýktýðýmýzda bana sormuþtun nereye gideceksin diye bilmiyorum demiþtim belkide içini acýtmak için söylemiþtim bunu ama biliyordum nereye gideceðimi...
Evet babam mutlu oldugu yerde kalsýn demiþti burasý benim evimdi ben burada çok mutluydum ama sen deðildin hala kalbinde bir baþkasýnýn aþký vardý imkansýz bizim iliþkimiz demene raðmen,sadece ben yoktum ve sen beni tercih etseydin mutlu olamayacaktýk belkide aklýnda hep geçmiþ olacaktý zaten beni o kadar çok sevememiþtin ,sevseydin beni daraðacýna mahkum etmezdin,altýmdaki sehpayý kendin itmezdin,bana þapkadan cýktýn bir tavþan gibi demiþtin bir gece ne cok üzülmüþtüm ve bende þapkama geri dönecektim iþte, gitmeden bir gün önce telefonundaki bütün numaralarý silmiþtim bana ulaþabileceðin bütün numaralarý, annemin ,kardeþlerimin, oðlumun,Merve'nin iþyerimin benden hiç haber alamamalýydýn beni merak etmeliydin bu acýyý haketmiþtin en azýndan bunu yaþamalýydýn.Sende geleceðe dair umutlar yüklemiþtin çünkü yüreðime bunu yapmasaydýn belki daha az acý çekecektim..1 yýlda olsa beraber olabiliriz, sen benim kadýným oldun seni böyle býrakamam diyen sendin,birde beni sevdiðini söylediðin gün çok þaþýrmýþ ve mutluluktan aðlamýþtým bunu duymak için çok beklemiþtim çünkü ,biz mutluyduk ne olduda herþey bir anda böylesine deðiþiverdi,kendime çok sordum ama cevapsýzdý sorularým zaten kendi verdiðim cevaplarýmda beni çok üzüyordu,vazgeçtim sonra sorular sormaktan kendime..Sustum... Aradan bir ay geçmiþti seninle hiç görüþmedik ben kullandýðým telefon numaralarýný kapatýp baþka bir numara kullanmaya baþlamýþtým sen beni hiç aradýn mý bilmiyorum ama arada beni aradýðýný düþünüp kendimi teselli ettiðim zamanlar olmadý deðil.Anýlarým beni hiç yalnýz býrakmýyordu seninle yaþadýðýmýz her yerdeydim ben Kütahya ilk dokunuþum sana,ilk sarýlýþým,Sýðacýk sahil kasabasý iki unutulmaz gün,Çeþmealtý,Gümüldür,sahilde arabamýz kuma saplanmýþtý ne uðraþmýþtýk çýkarmak için kumlarýn içinden, battaniye de yýrtýlmýþtý,Uludað o gün çýlgýnlýk günümdü karlarýn üzerine nasýlda býrakmýþtým kendimi çýplak bir halde,Seferihisar ,Ýzmir kordonboyu,yollar ,denizler, göller, daðlar, tepeler ve Orhaneli hiç unutmayacaðým anlar ,bitmeyecekmiþ gibi yaþanan, mutlu, gözlerinin içinin güldüðü bana hayatýndaki tek aþk'mýþým gibi baktýðýn zamanlar, öyle bir an gelipte baþýmý döndürürdü ki anýlar sonrasýnda gözyaþlarýna boðulurdum kaç kez yaþadým bu gel-gitleri bilmiyorum... Evet aradan geçen süre boyunca bende deðiþiklikler olmaya baþladý sabahlarý midemin tuhaflýðý sigaraya karþý ilginç bir uzaklýk alkol hiç istemiyor caným, yemek yemek ise bunu düþünmek bile bulandýrýyor içimi,bir süre sonra eczaneden bir test aldým sabah uyanýp aslýnda negatif çýkacaðýný bildiðim halde yaptým testi evet negatif çýkmýþtý yaþadýðým sinir bozukluðu ve depresyon baþlangýcýndan olsa gerek adetim gecikmiþti günler geçiyordu haftada bir gün çocuklarýmý görmeye gidiyordum yine Ýzmir'e gittiðim bir gün öðlen vakti babamýn iþte olduðundan emin olupta annemi görmeye gittiðimde beni görünce aðlamaya baþlamýþtý kadersiz kýzým diyerek ilk kez bana sarýlýp aðlamýþtý kadersiz miydim ben belki de þanssýzdým mutluluk bana uzaktý ne yapalým analar tahtýný yaparmýþ kýzlarýnýn bahtýný deðil ,ben bahtsýzým be anne sevdiðim insanlar beni hep yaralamýþ yalnýz býrakmýþ sen bile yapmýþken bunu, sen bile kýzým deyip baðrýna basmamýþken baþkalarýndan neden medet umarsýn...Seni sordu bana bilmiyorum dedim iki aydýr hiç konuþmadým belki evlenmiþtir yuvasýný kurmuþtur sormayýn dedim onu bana ,kimse bana biþey sormasýn,sorupta içimi kanatmasýn dinmiyor acým bitmiyor bitiremiyorum içimdeki ,ne sevgimi, ne öfkemi...Daha sonra Ýzmir'e gittigimde uðramadým annemlere içimden gelmedi,çocuklarý görüp ayný gün geri döndüm..Kýrgýnlar bana ama geçecektir bir gün bu kýrgýnlýk.. Kafamý bir nebze olsun daðýtmak için elime doðru düzgün almadýgým gitarýmla kursa yazýldým,sen telefonda saz çalarken bana ,bende bir gitar alayým güzel bir beste yapýp sana çalayým diye büyük bir hevesle aldýgým gitarýmla haftanýn bir günü kursa gidiyorum, seni düþünmeden geçen bir aným yok,sen saz çalarken ben öyle bakardým sana, severdim seni izlemeyi ,dinlemeyi ,sana tempo tutup bildiðim türküleri söylemeyi bende gitar çalýyorum artýk,Selanik türküsünü öðrendim ilk, en çok onu çalýyorum ve senin çaldýðýn türküleri çalmaya çalýyorum gitarýmla, bazen buruk gülümseyiþ bazen gözlerimin yaþý durduruyor beni býrakýyorum hemen elimden mutsuzum umut ettiðim bu deðildi çünkü, senden uzakta hiç birþey bilmeden yaþamak ne zormuþ,sensizlik ne zormuþ.... Günler böyle amaçsýz mutsuz akýp giderken ömrümden,o gün yaþadýðým þaþkýnlýðý,hüznü,mutluluðu anlatmak mümkün deðil o kadar duyguyu birarada yaþamýþtým yaptýgým testten sonra hala adet olmamýþtým hastaneye gidip tekrar bir test yaptýrdým ve hemþirenin elime test sonucunu uzatýrken Allah analý babalý büyütsün dediðini hatýrlýyorum sonrasýnda kendimi Turgutlu'da seninle oturduðumuz çay bahçesinde gecenin bir yarýsýnda abla kapatýyoruz diyen garson çocugun sesiyle uyanmýþ buldum kaç saattir buradayým ben ,kaç saattir burada oturuyorum bebeðim var benim içimde senin bebeðini taþýyorum bizim bebeðimiz..Ertesi gün tekrar hastaneye gittim ultrasonla baktýlar üç aylýk olmuþ bebeðimiz ne yapmalýyým seni arayýp söylemelimiyim, yok bunu yapamam belki yeni hayatýna baþlamýssýndýr yeni umutlarýnýn olduðu bir hayat bunu bozmak istemem sessiz sedasýz aldýrmalýmýyým yoksa,yok hayýr bunu da yapamam bebeðimden vazgeçemem senden bana kalan tek þey umutlarýmý yitirdiðim anda bana bir umut oldu yaþamak için bir umut her ne zorluk yaþarsam yaþayayým bebeðimi dünyaya getireceðim onu babasýz büyütme pahasýna doðuracaðým.. 6 ay geçti aradan çalýþýyorum hala ayný yerde iþler benim istediðim gibi deðil ama idare ediyorum sen nasýlsýn acaba mutlumusun?Geçen 9 ay boyunca hiç görüþmedik hiç haber alamadým senden almak içinde birþey yapmadým çocuklar nasýl acaba çok özledim onlarýda,onlar da beni özledimi soruyorlarmý sana .. Ezgi meslek lisesine yazýldý hemþirelik okuyor torpil bulduk bir yerden yazýldý istediði buydu, Burak lise son sýnýfta artýk, seneye senin çalýþtýðýn gibi ö.s.s sýnavýna hazýrlanacak oda,annem dersaneye yazdýrdý sözü vardý Burak lise son sýnýfa gelince seni dersaneye yazdýraðým demiþti,belki ben yanýnda olurum da seninle çalýþtýðýmýz gibi çalýþýrýz onunla da sýnavlara,yaþadýklarýmdan sonra onlar içinde büyük bu bir hayal kýrýklýðýydý bu bunu kabullenmeleri kolay olmadý hele babam beni hiç affetmeyecek sanýrým,benim inatla yapmak istediðim þeyi duyduðunda annem kalbinin sýkýþtýðýný söylemiþti belki bir gün affeder beni neden olmasýn... Bebeðimiz kýz,evet bir kýzýmýz olacak tatlým, bir kaç gün kaldý doðuma artýk iyice aðýrlaþtý hareketlerim çok uyuyorum biliyormusun?Þimdi gerçek bir uykucu oldum yanýnda olsaydým kurtulamazdým dilinden,kilo aldým biraz da..Geceleri elimi karnýma koyup ona türküler mýrýldanýyorum oda sevsin türküyü ,senin gibi ,benim gibi..Unutamýyorum seni ve çok özlüyorum Barýþ.... Turgutlu Devlet Hastanesi saat sabahýn 7 si soðuk bir hava yaðmur yaðýyor aylardan þubat bu kýzda ablasý gibi inatçý olacak kova burcuna denk geldi doðumu, Barýþ'ýmýn bilmediði emaneti dünyaya geldi,buðday tenli babasý gibi dudaklarý da babasýna benziyor ve gözleri bana aðlama ne olur aðlama, sen gül yavrum kýzým Eylül'üm..Babanda bu ismi koyardý sana, eðer bugün yanýmýzda olsaydý seni kucaðýndan indirmezdi,bir kýzým olursa adýný Eylül koyarým demiþti ben oradan ayrýlmadan bir kaç gün önce bir sohbet sýrasýnda, o yüzden adýný Eylül koydum yanýmýzdaymýþ gibi, bizimleymiþ gibi,onun olmasýný isteyeceði gibi..
Ben; bitmeyen aþkýmý yýllardýr kýzýmla daha da güçlü yaþatýyorum içimde,kýzým babanýn bilmediði kutsal bir emanetsin sen bana, Barýþ'ýmdan kalan tek ve son Eylül'sün...
Ayþen Akýncý