Yeminler dudaklara mühürlendi. Bense başıboş bir halde. Yaşlar birikti gözlerimde yine seni hatırladılar.çevirdi anılar dört bir tarafımı tek çıkış yolum sensin.bense hep labirenti seçiyorum uzaklaştıkça uzaklaşıyorum gözlerine.dudaklarından çıkan sözleri sayıyorum.ne yaparsan yap seni öyle seviyorum..seni seviyorum… öyle seviyorum ki sorma doldukça doluyor içime huzur.her anım seni düşünmekle geçiyor.seni seviyorum öyle seviyorum ki sorma bacaklarım titriyor çenem kilitleniyor gördüğümde.seni seviyorum öyle seviyorum ki sorma uçurumun kenarında olsam salarım kendimi boşluğun sonsuz güzelliğine .ya da bırakıveririm kendimi engiiiin denizlere.senin için senden vazgeçerim.ya da senin için kendimi feda ederim .haykırmak geliyor içimden evet o suçlu benim..her an seni düşünen acaba ne yapıyordur diyen gizli gizli sana bakan bakışına canını verecek olan benim.benim o suçlu.cezam müebbet aşkım sonsuz .benim işte ne yapabilirim benim.o çocuksu gülüşüne kurban olan benim.ama ne yazık ki imkansız seni sevmek en yüksek tepe kadar ulaşılması imkansızsın bana.vazgeçmem gerek evet vazgeçmem ama nasıl.imkansız ….ne yazık ki imkansız. Senle de sensizde.aralık yok ölüm Lee yaşam arasında.ya ölüm ya yaşam.ama anlamı yok anlıyor musun.anlamı yok çünkü sensizim ellerim boş kalbim boş.masum bir küçüğün elinden şekerini almışçasına ağlamak istiyorum.belki diner o zaman kanayan yaram.belki biter o zaman sonu gelmez sancılarım.merhem olur yarama belki hıçkırarak ağlamak.ama ne mümkün..ne mümkün seni unutmak.anlıma mıhlamışlar seni.silemiyorum bir türlü.kalbime kazımışlar güzel ismini.işaretlemişler bu hayatının anlamı.nereden bilebilirdim kalbimdeki kelebeğin gelip sana konacağını.nereden bile bilirdim söyle…işte böyle…ama değer vermiyorsun belki tırnağın kadar .belki farkında değilsin varlığımın.belki küçümsüyorsun gözünde beni.kendimi kötü hissediyorum ama neden hissettiğimi bilmiyorum.aklım sanki başka diyarlardan bana el sallıyor.acınacak halim var.o kişinin sen olduğunu bilseydim karşılaşır mıydım senle.bakar mıydım gözlerinin içine .neden başkası neden.içimdekileri bağırmak istiyorum uçurumun tepesinden ama son zamanda engelliyor beni ellerin. Gözlerinde yapma demenin mülazımlığı bedeninde söylememin endişesi. Yapamıyorum. Baksan gözlerime dikkatlice ayna olacak gözlerim sana göreceksin kendini. Baksan gözlerimin içine anlayacaksın yaşayan ölünün tercümesini. Belki de benliğini bir özlem duygusu kaplayacak benden sana geçen ya da titreyecek için üşüme gelecek. Vurgun yemiş gibi yüreğim bir o yana bir bu yana. Bazen sevmediğini o kadar belli ediyor ki yüreğin anlamını yitiriyor benliğim. Herkes mutlu görünüyor bakıyorum. Bense mutlu görünüp içimden ağlıyorum. Bunları sana anlatsam bana ne diyeceğini biliyorum ama yinede seni seviyorum. Kaçmak istiyor bedenim uzak şehirlere çünkü başkasıyla gördüm seni el ele. Ama karşımdaki rakip o kadar güzel ki ellenilmeyecek kadar. Sanki ay ışığında doğurmuş annesi. İşte sen ona sırılsıklam âşıkken benim hiç şansım yok o seni sevmese bile. Bir gün dönüp te dersen arkanı istemiyorum o kızı kapım hep açık. Dayanılmaz bir sancı bu tarif edemiyorum o başkasını seviyor, sen onu, bende seni en acı çektiğim noktada bu beni de başkaları seviyor. Ama ben seni bekliyorum. Bakıyorum sana ne kadar mutlusun diyorum benle olsa bu kadar mutlu olabilecek mi ‘hayır’.ve bakıyorum anlıyorum ki yine kaybediyorum…