Tuhaf. Daðlarýn önüne kurulmuþ þehir, hatta yamaçlarýna kadar çýkan evler var dar sokaklarla. Sürekli yaðmur yaðýyormuþ sanki, öyle bir havasý var buranýn. Yazýn, kavurucu güneþin altýnda bile öyle. Sokaklarý dar ve bir çocuk gibi coþkulu. Eðer bir araba yoksa görüþ alaným içinde daha eski zamanlarda yaþýyormuþ hissine kapýlýyorum bu þehirde gezerken. Merkez taraflarýnda yeni moda cam kaplama büyük binalar bozsa da asýl ‘’AAA’’ –yani dar, labirentimsi, coþkulu sokaklardaki- evleri önünden geçerken insaný durdurup bir þeyler anlatacak gibi görünüyor; eski, ahþap, iki katlý, köþklü, geniþ, kalabalýk ve yaþanmýþlýk! Bilmediðim bir sokak mesela. O evlerden biri. Camlarý kýrýlmýþ. ‘Dur’ diyor bana, ‘dinle bak, neler anlatacaðým sana’. Duruyorum bende. Bir sigara yakýp karýþýndaki kaldýrýma oturuyorum. O da bana bakýyor, inceliyor beni olanca merakýyla.
‘yaralýsýn’, diyorum.
‘evet’, diyor,
‘…’
‘ama alýþtým’, diyor, ‘tahtalarým çürüdü iyice, içince bir sürü böcek var, kemiriyorlar beni. Bunlara alýþtým, dayanýyorum. Ama þu köþkümdeki kýrýk camdan içeri giren sinekler… výzzz! Buna dayanamýyorum iþte!’
‘hep böyle kýrýk mýydý o camlar’ diyorum.
‘önceden deðildi’
‘önceden sinekler…’
‘sinekler de böyle deðildi.’
‘insanlar…’
‘bir yaþlý kadýn vardý burada yaþayan en son, öldü. Sonra insanlar da…’
‘insanlarda…’
‘önceden iyiydi. Yaþlý kadýn da iyiydi gençken. Oðullarý vardý beþ tane, hepsi çalýþýr, eve gelirlerdi, gelinleri de vardý dört tane, onlar da evde beklerlerdi. Bir tutabildi kadýn onlarý. Ama önceleri…’
‘sonralarý’, diyorum
‘sonra adamý geldi yabandan. Kadýn ‘Alamanya’dan, derdi. Giderken iki oðluyla bir gelinini götürdü yanýnda. Kadýn önceleri sevindi ama gün geçtikçe aðlamaya baþladý.’
‘böcekler’, dedim
‘üç gelinin de çocuklarý oldu’, dedi, ‘okula gittiler, büyüdüler’
‘böcekler de mi’
‘böcekler daha doðmadý. Üç oðul baþka zamanlarda baþka þeyler aldýlar kadýnlarýna. Ýlk o zamanlar doðdu böcekler tahtalarýmda. Ama kemirmiyorlardý.’
‘sonra kemirdiler dimi?’
‘gelinler kýskandýlar birbirlerini. Ama kadýn hala saðlamdý onlara karþý. Bir ben bilirdim, bir bana dert yanardý, onlar da, oðullar da, torunlar da bilmezdi. Sustular kadýn yüzünden gelinler’
‘sustukça arttý’
‘evet’
‘çocuklar?’ dedim.
‘çocuklar iyiydiler. Bedenleri iyiydi, saðlýklarý iyiydi, iyi yiyorlardý, yumurta dürünüyorlardý maydanozla birlikte kadýnýn yaptýðý ekmeklere. Ýyiydiler ama kötü olan þeyler de vardý. Her birinin bir kötüsü ve bir anasý vardý.’
‘anladým’ dedim.
‘neyi?’
‘delik ayakkabý, eski pantolon, kazak…’
‘evet’ dedi, ‘anlamýþsýn. Ama iyileri de vardý, yeni ayakkabýlar da vardý. Ve anneleri de vardý’
‘zaten…’ dedim.
‘dövüþmeye baþladýlar çocuklar iþte.’
‘gelinler de’, diye tamamladým.
‘onlar da’ dedi.
‘böcekler?’
‘iþte o zaman baþladýlar tahtalarýmý kemirmeye’, dedi.
‘o zamandan beri’ dedim
Bu sýrada oldukça þatafatlý bir araba geçti önümden. Camlarý siyah, kendisi beyaz, pýrýl pýrýl parlýyor. Öyle göz alýyor ki içindekileri göstermiyor. Ama pis kokuyordu egzozundan çýkardýðý duman.
‘boþ ver arabayý’, diyor yeni tanýþtýðým evdenarkdaþým, ‘içindekiler de ölecek’
Evin kapýsýna kadar varýyorum.
‘bak’ diyor bu sefer, ‘kapýdan arkadaþýmýn þýpdüþeninin altýnda bir delik var. kan olduydu orasý kapýdanarkadaþýmý takarken ustanýn çýraðýnýn üstüne düþünce.’
‘ama delik’ dedim
‘böcektendüþmanlarým kemirdi orayý kadýn ölünce. Çok severler kaný’
‘kadýn ölene kadar durdu mu kan orada evdenarkadaþým?’ dedim
‘çýkaramadýlar ettenarkadaþým, ne kadar yýkasalar da’ dedi.
‘kadýn nasýl öldü?’
‘eskiler, anneler, yeniler, anneler, paralar, oðullar, kemirgen böcekler…’
‘nasýl?’
‘oðullar eskiyi, yeniyi býrakýp gittiler ayrý ayrý. Kadýn da yaþlandý iyice, yalnýz kaldý.’ dedi
‘sinekler?’ dedim
‘iyiydiler, kadýn ölene kadar. Çok da deðildiler’
‘sonra’ dedim
‘kadýn her gün aðladý bana. ‘Alamanya’dakiler gelecek’, diyordu önceleri. Ama sonra ‘gelmeyecekler’ dedi, ‘gelmesinler’ dedi.’
‘acýsýndan’ dedim
‘hayýr’ dedi, ‘delikten bak þipdüþenin altýndaki’
Bir araba daha geçti sokaktan gürültüyle. ‘içindekiler de ölecek’ dedi, ‘biliyorum’ dedim ve delikten baktým.
‘eee’
‘merdivendenarkadaþýmý görüyorsun dimi? Oradan düþtü –artýk yaþlý- kadýn’
‘merdivenini kemirmiþler’
‘evet, kemirdiler, kan olduydu –artýk yaþlý- kadýn düþtüðünde’ dedi.
‘iyi dayanýyorsun’ dedim
‘sineklere dayanamýyorum artýk’
‘onlar nasýl geldi?’
‘onlar hep vardý ama kadýn öldükten sonra azdýlar. Köþkteki cam da kýrýlýnca iyice biriktiler’
‘nasýl kýrýldý cam’
‘eski önlüklü, yeni önlüklü üç-beþ sýpa kýrdý çok sonralarý’
‘-artýk yaþlý- kadýnýn torunlarý mý?’
‘hayýr’ dedi, ‘bunlar baþka torunlar’
Artýk -þimdilik gitme- vaktim gelmiþti. Kapýdan sokaða doðru biraz uzaklaþtým ve ‘gidiyorum ben evdenarkadaþým’ dedim
‘dur! Bana bir iyilik yap da öyle git’ dedi
‘tabi’
‘delikten bak, merdivendenarkadaþýmýn yanýnda candanarkadaþým var, direk. Ona biraz kanýný sür. Sür ki kemirsinler böcektendüþmanlar, kemirsinler, yýkýlayým, kurtulayým’ dedi.
‘olmaz, seni çok sevdim, sana ihtiyacým var’
‘bencilliðin için acý çekemem. Ama bende seni sevdim ettenarkadaþ’
‘alýrým seni param olduðunda. Daha gencim, tuttuðumu un ufak ederim’
‘sende öleceksin’ dedi
‘anladým’ dedim ‘bende’ öleceðim, peki’
Usulca açýldý kapýdanarkadaþ. Ýçeriye girdim, her yer tozla kaplýydý. Candan arkadaþ direðin yanýna kadar gittim yürüdükçe oluþturduðum küçük hava kümeleriyle tozlarý hafif kaldýrarak. Temizce parýldayan bir býçak çýktý geldi soldaki odadan. Aldým. Parmaðýmýn ucunu kestim ve çýkan kaný direðin etrafýnda yuvarladým. Sesler gelmeye baþladý kýrç kýrç kýrç… Böcektendüþmanlar!
‘terk et burayý hemen sevgili ettenarkadaþým’ dedi
‘seni çok sevdim, seni hiç unutmayacaðým evdenarkadaþým’dedim.
‘bende’ dedi, ‘güle güle’
Terk ettim orayý da sokaðý da. Hýzlý adýmlarla güney tarafýndan çýktým þehrin. Biçilmiþ tarlalar baþlýyordu þehrin hemen ardýna. Yürüdüm biraz. Tarlalarda kalan ekin tanelerini ve açýða çýkan böcekleri yiyordu kuþlar. Uzaktan birkaç kýr köpeðinin sesini duydum. O tarafa doðru yürümeye baþladým. Köpeklerin sesleri ben onlara yaklaþtýkça azalýyor gibiydi. Vazgeçtim biraz daha yürüdükten sonra. Arkamdý dönüp baktým. Uzaktan yýpranmýþ, yorgun ve mutsuz görünen þehre baktým. Mavi bir duman bulutu var gibiydi üstünde. Onun arkasýnda da, yamaçlara doðru bir karartý. Tarlalardaki kuþlara baktým. Hepsi þehrin yamaç kýsýmlarýna doðru kanat çýrpýyorlardý. Oraya gidiyorlardý, evdenarkadaþýn bulunduðu yamaç kýsýmlarýna…