sanki acýklý bir anýyýmýþ gibi
hüzünle anlattý her þeyi
dizleri bir hayli yakýndý yakýnlýðýna
teni uyanmýþ deðmek istiyordu
küllüðün sigarasýnda bittiði ana
evirip baþýný bir kaç santim
odak olmanýn irkiltisinde
örtü kývrýmlarýnýn üstüne devirili vermiþti
somyanýn ayaðýndaki lastik papuçlarý
nalburun çivisini sayarken sattýðýný
biracý hüseyinin selamýndan dinledi
öykündü biraz sendeleyerek
acýnýn eþiðinde
halý desenlerinin örmece duruþunda neleri hazmettiðini
yaralý kýzýn aþk pazarýnda satmaya götürdüðü
korkularýnýn aralýðýndan gülümsedi nazlý bir þey
þimdi nerde diye düþündü
yasak bakýþlarý þehvetli çocuk
oysa koridorun üç metrelik çýkmazýnda
gölgesini tavanla buluþturan kadýnýn
iç seviþmelerini çekiyordu kendine
kaç kadim duygu mürselliyerek tenhasýný
yamaç seviþmeleri teklif etti
ergeç düþecekti tuzaða
manifaturacý cimcimenin bastýðý basma
kimin üzerindeydi
yine koridorda gölgesini tavana düþüren kadýn olmasýn sakýn
kalemtraþ silgi
kalemsiz nöbetleþtik turgutla
o aðrýyan yerlerini aldýrýrken hava boþluðuna
ben tuþlarýn anlýnda uyuya kalmýþtým
parmaklarým rasgele dokundu harflere
derken karanlýk sokaðýn baþýnda gölgesini tavana düþüren kadýnýn
canavar sürtünüþü çizmiþti duvarlarýmý
artýk kendisine onu hatýrlatacak iþkenceyi bulmuþtum
korku karasýnýn tatlý yüzünü birdaha sevdi
elleri kusmuk bir evdi
tavan yerdi
bütün siyahlar beni giyerdi
uzun parmaklarýnýn dokunmasýný isterdi
her sabah gizlice severdi
odasýnda gelinliðini giyen bayaný
koridor boþtu
hafif ten loþtu
ýþýk sarhoþtu
üstünden ilkez gölgesiz geçti
duvar çizgilerini derinleþtirerek.