Eckart Herr Muller

Doğuldum en son senin bedeninde
Gözlerinde büyümeye başladım
İlk adımımı ellerinle atdım
Ve ilk sözüm sen oldun
Parçalanmaya başladım hüceyrelerinde
Tüm kaybolmuşluğumu nefesinde aradım
Isminle büyümeye başladım küçüklüyümden
Hep sen oldun doğulmuş kaderimde
Sonsuzluğu senin gölgende gizledim
Hayellerinle yoğrulmuştun bakışlarımda
Her sokak, mahalle aralarında batdı güneş
Doğdu evimin penceresinde
Sarsılmış bir mum işığında geçdi seni aramalarım
Boğuk bir sesle şarkılarda söyledim seni
Ve en sevdiyimiz filmin soğukluğunda kaybetdik
Cilveli geçmişimizi