22.00
Yine kafam bozuldu. Yine seni düşündüm de içinden çıkılamaz hale geldi acılarım...
Ben mi yanlış biliyorum Allah aşkına? En derin en kötü durumda olan yaralar bile zamanla kapanıyorken niye kalbimdeki bir türlü geçmek bilmiyor? Sebebi sen olduğun için mi?
Gözden uzak gönülden uzak derler biliyorsundur. Yalan bence o söz sevdiğim.. Hem de en büyük yalanlardan... Sen benim kilometrelerce uzağımdasın da ne oluyor gönlümden uzak olmayı becerebildin mi? Ha dibimde olmuşsun ha dünyanın öbür ucunda... Ne fark eder.. Ben seni hep içimde taşıyorum...
Ama acın da sevgin kadar büyük. Çok sevmezsen çok acımazsın diyor Can Yücel... Ben çok sevdiğim için çok acıyorum işte. Hem de anlatamayacağım kadar çok...
Sözler bir yere kadar anlatıyor halimi... Benim gibi bir çok insan var dünyada eminim.. Hatta en yakınımdaki insanlardan biri tam benim düştüğüm duruma düşmek üzere. Uyardım onu ama gönül ferman dinlemiyor. Ne kadar uyarırsam uyarayım o yine yaşayarak, tecrübe ederek öğrenecek bazı şeyleri... Belki de doğru olan budur...
Bugün de bu kadar yetsin bakalım.. Bir daha aklıma gelenleri yazarım gelecek sefere... Kendine çok iyi bak sevdiğim.. Seni çok seviyorum...