Toplumun bazý kesimlerinde hakim olan din anlayýþý, Kuran’a uygun olmayan bilgilerden ve tamamen batýl inançlardan oluþmaktadýr.
Bu insanlar kulaktan dolma ya da babadan, dededen kalma bilgileri dinin bir parçasý olarak görür ve hurafelere dayalý bir din yaþarlar. Bununla da kalmaz, Kuran'ý da bu çarpýk din anlayýþlarýna uydurmaya çalýþýrlar. Bu insanlarýn çarpýk mantýklarý Kuran'da tarif þöyle edilmiþtir:
‘Ne zaman onlara: "Allah'ýn indirdiklerine uyun" denilse, onlar: "Hayýr, biz, atalarýmýzý üzerinde bulduðumuz þeye uyarýz derler. Ya atalarýnýn aklý bir þeye ermez ve doðru yolu da bulamamýþ idiyseler? ’ (Bakara Suresi, 170)
Allah, emir ve yasaklarýný, peygamberleri aracýlýðýyla göndermiþ olduðu kutsal kitaplarda insanlara bildirmiþ ve okuyup öðüt almalarýný emretmiþtir. ‘(Bu Kur'an,) Ayetlerini, iyiden iyiye düþünsünler ve temiz akýl sahipleri öðüt alsýnlar diye sana indirdiðimiz mübarek bir Kitap'týr.’ (Sad Suresi, 29)
Bir insanýn herhangi bir konu hakkýnda gerçek bilgiye sahip olabilmesi için, o konuyla ilgili en doðru kaynaktan bilgi edinmesi gerekir. Yüce Allah’ýn dinini en doðru þekilde yaþayabilmek için de okunmasý gereken ilk kaynak Kuran’dýr. Müslüman’ým diyen her insanýn ilk vazifesi Kuran’ý Kerim’i okumak, anlamak, öðüt almak ve uygulamaktýr.
Dünyaya geliþ amacýný anne-baba olmak, kariyer yapmak, zengin olmak gibi amaçlarla sýnýrlandýran ve Allah’a olan kulluk vazifelerini ancak belli zamanlarda yerine getiren insanlar, Kuran’ý okumadýklarý için dinlerini doðru olarak yaþayamazlar. Yaþadýklarý sadece kendi vicdanlarýný rahatlatan ve hurafelere dayanan geleneklerdir. Çoðu zaman namaz, oruç, infak gibi farz olan ibadetleri de Allah rýzasý için deðil, gösteriþ için yaparlar.
‘Ýþte (þu) namaz kýlanlarýn vay haline Ki onlar, namazlarýnda yanýlgýdadýrlar’ (Ma'un Suresi, 4-5)
‘Ve onlar, mallarýný insanlara gösteriþ olsun diye infak ederler...’ (Nisa Suresi, 38)

Ortalama 60 yýl yaþayan bir insanýn, sadece bu dünyayla ilgili planlar kurmasý, hedefler belirlemesi kuþkusuz büyük bir gaflettir. Asýl olan ahiret hayatýna dair hiçbir þey yapmadan geçen bir ömrün sonunda; ne elde ettiði baþarýlar, ne çocuklarý, ne sevdikleri ne de kazandýðý paralar... Hiçbir þey kendisine yarar saðlamayacaktýr.
‘Ne mallarý, ne çocuklarý onlara Allah'a karþý hiçbir þeyle yarar saðlamaz. Onlar, ateþin halkýdýr, içinde süresiz kalacaklardýr.’ (Mücadele Suresi, 17)
‘O, amel (davranýþ ve eylem) bakýmýndan hanginizin daha iyi (ve güzel) olacaðýný denemek için ölümü ve hayatý yarattý.’ (Mülk Suresi, 2) ayetinden de anlaþýlacaðý gibi dünya hayatý yalnýzca bir sýnav mekânýdýr. Dünyaya geliþ amacýnýn Allah’a kulluk olduðunu unutan bir insanýn, dünya meþgalelerine dalmasý, bir çocuðun dýþ dünyadan habersiz, kendi dünyasýnda oyuncaklarý ile oyalanmasý gibi bir þeydir.
‘Bilin ki, dünya hayatý ancak bir oyun, '(eðlence türünden) tutkulu bir oyalama', bir süs, kendi aranýzda bir övünme (süresi ve konusu), mal ve çocuklarda bir 'çoðalma-tutkusu'dur. Bir yaðmur örneði gibi; onun bitirdiði ekin ekicilerin (veya kafirlerin) hoþuna gitmiþtir, sonra kuruyuverir, bir de bakarsýn ki sapsarý kesilmiþ, sonra o, bir çer-çöp oluvermiþtir. Ahirette ise þiddetli bir azap; Allah'tan bir maðfiret ve bir hoþnutluk (rýza) vardýr. Dünya hayatý, aldanýþ olan bir metadan baþka bir þey deðildir.’ (Hadid Suresi, 20)
Kuran’dan uzak yaþayan insanlar bu gerçekleri göz ardý eder ve gerçek sandýklarý hayat için hiç ölmeyecekmiþ gibi çalýþýrlar. Oysa ölüm sandýklarýndan çok daha yakýn olabilir. Ýþte o zaman artýk her þey için çok geçtir ve Allah’ýn gazabý haktýr.
‘Ýçinde ebedi kalýcýlar olarak cehennemin kapýlarýndan girin. Artýk mütekebbirlerin konaklama yeri ne kötüdür.’ (Mü'min Suresi, 76)
Gaflete kapýlýp Allah’ý unutanlardan olmayalým inþAllah…

Altuð ÖZTÜRK