Satırlar arasında gizlenmiş bir kelamım ben
İçimde ne manalar gizli,söylenmeye hasret meramım ben
Bazen;sözlerin sönük kalıp da ,onların mahcupluğunu örten bir bakışım ben
Elden ele dolaşıp nice özlemle yoğrulmuş nakışım ben
Limanını şaşırmış,vurdumduymaz denizlerde O nu arayan karakışım ben

Özlem dolu yüreğim gideni çok arar
Zaman sevileni özlettirmekten başka neye yarar

Ekmek gibi su gibi;ışığa da muhtacım
Rumi misali ben de Güneş e,bilgiye açım
.... oydu benim kaynağım,Şems im ilacım...
... oydu gönül miracım...

Henüz deryada katre iken Şems imi kaybettim
O nun gidişiyle kan ağladı ruhum,bedenim
Cezayir gibi suskun ,garip kaldım Akdeniz de
Adana gurbet oldu gönlümde,gidenin dönmesini beklerim
Menzil uzun da olsa bekleyeceğim yine çare-sizde


Biz sevgimizi nedense firkat tohumları sinemizde kök salmaya başlayınca uyandırırız.Yükte hafif pahada dünyaya bedel o hazineyi hep saklı tutarız firkata kadar.Şairin deyimiyle gizli bahçemizde açan çiçekleri vermeye az buluruz ya da vaktimiz olmaz;ama o tren sevdiğimizi bizden ayırınca çok vaktimiz olur düşünmek için...onu ne kadar çok sevdiğimizi anlarız;lakin giden gitmiştir bir kere...Siz siz olun sevginizi cömertçe harcayın.Unutmayın sevgi kullanıldıkça çoğalır.Korkmayın sevgi bitmek tükenmek bilmeyen bir nehirdir.Bütün insanlığa yeter de artar.Sevginizi vakit geç olmadan gösterin.Yoksa;bir gün gelir ki sevginizi gösterecek kişi bulamazsınız!!!