..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Şahin bakışlı, ahu gözlü, şirin davranışlı ve tatlı sözlü idi. -Fuzuli, Leyla ve Mecnun
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Şiir > Öyküsel > bayram tunca




2 Şubat 2011
Zalim Eşittir Zulüm...  
26.12.2008 Taşkışla/Taksim

bayram tunca



:AFCC:
Zalim eşittir zulüm
ve dünya malına tamah
gardaşı gardaşa
düşman eder gülüm
oysa ne toprak vergi ister
ne zaman sorgu ister
susar su bile birgün
mecnun leylaya varamamıştır
işte buda başka sürgün
gülüm susuz çölün
bir vaha gözyaşı vardı
demek ki oda kurumuş
adı ayrılık
ölüm ile eş...

küfrettiğimiz kendimiziz
küfürü ki
icat eden de kendimiz isek
kitabı mukaddesi
küfürden uzak okursak
niye canına okuruz gülüm
ayrılığın
hemde arkasından ver yansın
ana avrat
hem küfür yaratmadı ki
zalim ayrılığı
bak yine yanlış söyledin işte
hem kim dedi ki sana
ayrılık zalim
oy gülüm
ayrılığın icadı insanın özü
anlamamak yatar
düşüncesinde
anlamamanın içinde gülüm
anlamayı anlatmak var
anlamak var
ayrılığın bir yolcu olduğuna
inanmak var gülüm
küfür ile değil
elini bırakmamak var
asıl ayrıldığın
kendinde eksilen parçandır
bir yanın sızılar zaten
feleğe ne desen
felek hangi bir işe yetişsin
felek bir tek
ama bir dünya dolusu
suçlu göreni var...

hangi çağdı acaba
insan ilk aşka düştüğünde
dişinin dişi kesti
erkeğin güçlü
erkekliğine güvenip
atılgan yüreğinin delişmenliğini
yelesiz ve kuyruksuz
bir aslandan geriye
bir gönül ocakbaşının
köşesine hangi dişi
hangi zaman oturttu
uslu bir çocuk gibi
ninni bekler gibi
dört gözle
uyku bekler gibi
süzülgen gönül gözlü
ama ölümü bile unutmuş
çarpan yürekle
adam adam olalı
aşk boyundan uzun oldu
ne dersin gülüm
kim bile bilir ademden önce
aşk hangi batından doğmuştur
ki kadın bunca gücü
alt etmiştir
bir ok kirpikle
ve esir etmiştir
kahramanın kanına kadar
bir ahu bakışla
havva anamız
adem babamız ile
demek bundandır şimdilerde
dünyaya sığmaz büyüklüktedir...

Fırat asidir hep
hele ki kış biterken
dağların eteklerini
yeşil nebat halısı örterken
zemheriyi
göçe zorlarken cemre
güneş ateşli suyla yıkanıp
tepesine çökerken
en yüce dağ
şapka çıkarır önünde
mantosunu soyar
ovaya akıtır gönül suyunu
ağaçlar giyinir
yaprak yaprak bir mevsim
güller
bir kızın dudaklarıdır
öpülmüş ki kızıl
utanmış ki pembe
yari görmüştür ki apansız
sapsarı
işte öyle gülüm
aşk toprağa düşer
üzerinde
nasipleniriz hepsi bu
farkımız
ayaklarımız değil
aklımızdır bizimle
gönül rençberliği edecek
can toprağını bulmak
buradaki ayrılık
bir başka mevsime kalsın
burada ayrılığın
canımdan bir parça olması
hesepsızca kadar senin
oradaki yaraya sürülmesidir
kalbim bundandır
iki katlı bir zırh giymiş
sn ayrılmazsan
benim yüreğimin kalesini
ayrılığın fethi ne mümkün gülüm...

akardı
Munzur toprağın kucağında
zaman
bir yaşlıya benzerdi
nasıl ki
her yaşlı kucağında
hep ölümü taşırsa
ölürdü mevsimini beklemeden
zamansız içimde
yokluğundan bu yürek
gelmedin
munzur suyunun
yatağı içimdeydi
şah damardan kestim
kanım olmuş boşu boşuna akar
işte ayrılık bu olsa gülüm
ölümün gözlerine baka baka
ölüyorum diyebileceğinin
ölümden hızlı
uzaklaştığını görmek düşüncede
duygularını
birer birer katletmesidir
ümitsizliğin
bitmektir gülüm
ayrılık hiç olmamışça
ayrılık demek gülüm
hiç başlamamış olmaktır
başlamaya bir hayal kurmaktır gülüm
bizimkisi bu ayrılıktan değil
biz biribirimizin gönlünün
içinin içinde ayrılığ yaşarız
bir baş yüzüdür bizimkisi
ayrılık bile
ayrılık olduğundan şüpheye düşer
aynı yerde
aynı canda
bir başkalıktır yaşanan gülüm
tarif edemiyorum işte gülüm, edemiyorum...

inlerdi uçurumun önüne gelmiş
bir yolcu korkuuyla inlerdi hasta
gülerdi ölüm
ve işine giderdi hastanın nefesinden
atmosferi silerdi
duygularındaki
ekranı kapatırdır
bitirirdi bütün filmi
yakardı sinemayı
seyredilen her şey yanar
bütün seyircileri anların kaçardı kurtulmak için
Hiroşima misali
ot bile bitmemiş gibidir gülüm
ayrılmış gönüllerle
ölmüş bedenlerin
kemiklerinde
yaşamın hiç bir şeyi yazmaz çünkü...

ciğerparem
Ve nefesim
cevahir gözlüm
yürekliler yüreklerini
yüreklilikle
yürek yüreğe katar birbirbirlerine
daha
yaşıyor yüreklerimiz
çıkaralım
birbirine kaynatalım
ölüm bizi hiç sevmediler bilsin hep
yaşamaya günahtır
her ayrılık
insan bir kere ölür gülüm
bu ayrılık ne ola...

ve Kömürhan köprüsü
hep Harput'a bakacaktır
ben ölürüm
sen ölürsün
Fırat yine akacaktır
Malatya'ya Beydağı
selam duracaktır her gün
yüreğimin başı Harput'tan gelip
ışık hızından öte
bir sevda ruhuyla düşecektir güneş olup
gönlümdür gün
gönlümdür gece
gönlümdür yıldız
mahı nurum kara gecemin meşalesi
kurda, kuşa
yem etmedim
ayrılıktan yana ben
ne kendimi
ne içimdeki seni
göz bebeğimin sevdiği
mor ötesi sevda bildiğim renk
kenger dikeni batmış oldu
bugün yoksun
gözümde arpacık ağrısı başladı
bakışından sürsene akşama
bu göz ağrısı bir başka
sen sen diye sancılanır yüreğim
iliğim donar
ayrılık dersen,
deme gülüm, deme...

26.12.2008 Taşkışla/Taksim
Bayram Tunca 1956, Elazığ



Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın öyküsel kümesinde bulunan diğer yazıları...
Kapılar, Eşikler, Köprüler ve Yollar...
Aynanın Arkasındaki Dünya...
Dağ Gibiydin...

Yazarın şiir ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
Gülüşün...
Sen Kadın...
Aklıma Düştün...
Vay Beni Beni...
Can Ayrı Yar Ayrı...
Cennet Sevenlere Açılır...
Per Perişanım...
En Çok...
Bu Bir Türküdür ve Sen Bana Yük Değil Hafifliksin
Beden Titrer Yüreğinle Üşürsün...

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
Apansız Bir An... [Deneme]


bayram tunca kimdir?

İTÜ'de çalışmaktayım. AÖF Ön Lisans mezunuyum. Şiir ve Öykü yazıyorum. Antolojilerde yayınlanan çokça şiirlerim var. Bağlama yapımcısı ve icracısıyım. T. Halk Müziği dalında bestelerim var. Eşimden ayrıldım, yalnız yaşıyorum. Evliliğimden iki erkek, bir kız çocuğum var.

Etkilendiği Yazarlar:
Nazım Hikmet, Ahmed Arif, Yılmaz Güney


yazardan son gelenler

 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © bayram tunca, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.