Gecelerden bir gündü
Ay yerde bir aydınlık gördü
Ayın aklı başından gitti
Düşündü bu bembeyaz olan neydi

Sordu bunu venüse marsa
Neptün dedi o karda;
Ne oldu ay kardeş ney sorun
Ay dedi kalbime sorun

Ben o bembeyaz yüzüne vuruldum
Ben onun sevdasıyla böyle oldum
Aya dediki tüm gezegenler
Olmaz bu sevda seni güneş engeller

Ayın yüregi dinlemiyordu ki ferman
Dedi o benim bu derdime derman
Tüm gezegenler acıdılar haline
Gönül ferman dinlemiyordu ki her şey nafile

Ay sabahlara kadar karı izledi
sabah olunca gördü güneşi
Lakin kalmamıştı sevdigi yardan eser
Dediki kendince güneş neden sevdamı keser

Görmeyince karı yara büyüdü fena biçimde
Bakıyordu her yere karı görmek içinde
Zühre yıldızı sordu, Ay kardeşim halin ne
Ve anlamıştı zaten akıl ermiyordu gönül işine

Zühre yıldızı dogdu ve kayboldu
Kutup yıldızı sevdiğin burda diye bagırıyordu
Ay kutuplara bir türlü yaklasamıyordu
Ay derdini bulutlara hic anlatamıyordu

Bulutlar duymuştu bu durumu
Aya sordular duyduklarimız dogrumu
Ay yutkundu, evet sevdim ben karı
Dedi ben duymamış olayım anlatılanları

neden diye sordu sevmek suç mu günah mı
Dinleseler o güzel duygularını ona anlatacaktı
Ay anlatacaktı ama dinleyen yoktu
Sinanis yıldızı o gece ayı bulmuştu

Sinanis dedi ki anlat derdini
Dünyalara ulastırayım sevgini
Ay sevindi gezegenler onun oldu
Ay cevapladı sinanis sordu

sinanis dünyaya en yakın yıldızdı
Kara sevdayı bilir ama hala yanlızdı
Ay sevindi o gündüz o gece
Bu aşk olur mu olmazmı diye yaptı endişe

sinanis yıldızı daglarda gördü karı
Kaplamıştı kar platoları ovaları
Seslendi sinanis yıldızı gökyüzünden kara
Dedi bir şey söylecegim sana

Kar dedi ki gülümsemeyle buyur kardeşim
Sinanis yıldızı dedi var benim bir derdim
Kar dedi ki anlat sinanis dinleyeyim
Yıldız düşünceli sen sevgiyi bilir mısın bileyim

Kar dediki ben sevmedim hic bir zaman
Sevsem bile güneş mutlu eylemez hiç bir an
Sinanis dediki seni seven bıri var
O mehtaplı gecelerde gördügün ay

Kar durdu duraksadı
Belki sevindi ama sevinci sakladı
Erdemli biri, çokta sevimli dedi kar
Ama olamaz ki bu güneş var

Sinanis bu sohbetlerden sonra ayrıldı ordan
Ay düşünceli sabırsız, bu aşktan perişan
Sinanis herşeyi anlattı aya
karla ay o gece bakıstılar doya doya

Ay güneşle görüştü konuyu açtı
Güneş sinirlendi lavlar fırlattı
Ay direndi o gün güneş tutuldu
Aydaki tüm hayat o gün maffoldu

Ay yenildi bitkin düstü ama seviyordu karı
Ayın içinde bitti gitti bütün efkarı
Sinanis yıldızı dogmadı o gece
Neredeydi, neden yoktu bilmece

Ay direcegim dedi bütün gücümle
Dedi kaybolsun isterse renk çümbüşümde
O sabaha güneşe yine direndi
Yaktı güneş ayın tüm ekosistemini

Kayboldu dünyadan güzel güzelligi
Artık yoktu bin bir türlü özelligi
Sabaha kadar aya kar yagdı
Bilmem nedendir havada asılı kaldı

Sabah güneş erittı asılı karları
karların aya degdi gözyaşları
İşte ayda ot bitmez yaşam yok
Sesi eski sesi degil pek boguk

Ay sevdıgi kar için hala savaşmakta
Ondan dolayıdır ki güneş tutulmakta
Ama karı güneş hep eritmekte
Kar su olup ayın şafkı suya düşmekte

Sinanis yıldızı yere düşmüstür
Hızıra, ilyasa dönüşmüştür
Ayın sevgisi iç bitmeyecek
karın yüregi hep ayı isteyecek


Bilmiyor muyuz ki onun aşkını
Neden bitirdi sandınız iç ısısını
O yemin etti başka yar almayacak koynuna
Ondan iklim olaylari görülmez,ondan bakar karın yoluna

kar eriyip ona bir cıkış yolu aramak için
Hep ona dogru akar için için
Bu aşk öyküleri girdi işte rüyama
Bunları kafadan uydurdum sanma