Alışamadı kalbim uzaklarda kalmaya
Yokluğuna dayanamıyor aslında
Seni hiç özlememiş gibi dursamda
Nasıl özlediğimi bir ben bilirim

Kalplerimiz birdi hislerimiz bir
Ruhum herşeyiyle senindi
Ben güçsüz belkide zavallı idim
Nasıl özlediğimi bir ben bilirim

Yaralı bir kuş misali kanatsızım şimdi
Sarmak istesemde saramam seni
Aramızda engeller yollar var gibi
Seni nasıl özlediğimi bir ben bilirim!

Her gece yıldızlara bakıyorum şimdi
Belki sende seyrediyorsundur hani
Olur ya denk gelir bakarsın belki
Seni nasıl özlediğimi bir ben bilirim

Her güne umutla uyanırdım eskiden
Seni görme hevesiydi beni sevindiren
Uzaktan bile seyir yeterdi bazen
Seni nasıl sevdiğimi bir ben bilirim

Söyleyemedim hepsi kaldı içimde
Depreme dönüştü sarstı beni derinden
Şimdi her gün ölüyorum kederimden
Seni nasıl sevdiğimi bir ben bilirim

Umutsuzum, karanlıktayım sanki
Düşlerimde idin şimdi nerdesin
Beni avutan hayallerimde bile yoksun şimdi
Senin için nasıl öldüğümü bir ben bilirim
Senin için nasıl yok olduğumu bir ben bilirim

şİİR-Edibe Eda Toğaç