Neredemiyim rüzgarın savurduğu yerdeyim
Günün doğduğu gecenin kaybolduğu yerdeyim
Ay bir tarafımda yıldızlar bir yanımda sarılmaktayım onlara
Suskunluğum kalbim birde ruhumla unutulduğum yerdeyim

Gecede ara beni pencereni aralayan rüzgara sor
Umutsuzca yaralıda olsa bir çabayla uçan o kuşa sor
Ziyan ettiğim yıllarımı bul hesabı onlar tuttu bunca zaman
Ben ödedim çoktan şimdi sessizliğin olduğu yerdeyim

Arşınladığım yollara bak çok gelip geçtim üzerinden
Sırtında taşıdı bunca zaman şikayetçi bile olmadı benden
Ya duvarlarıma ne demeli bıkmadı beni hergün görmekten
Kalbimi aşka kapatıp kilidini uzaklara attığım yerdeyim

Sevmeyi bile beceremedi yeterince gidemedi kalbim
Ne savaşa evet dedi nede kurtuluşa eremedi
Aşka uzaktan bakıp bir hevesle hep geri çekildi
Şimdi aşksızlığın sensizliğin sonsuzluğun olduğu yerdeyim

Şiir-Edibe Toğaç