- Bir kalemde silerim.

Kalemleriyle sildiklerine inanýrlar. Kalemlerinin yazdýklarýna ise kendileri yazmýþ olsa bile inançlarý yoktur. Ama yazarlar dururlar. Yazarlar durduklarýnda ise kelimeler boþluklara düþerler. Oradan buraya savrulmasalar bile gün gelir, düþtükleri boþluktan tekrarlanarak, kaç kere yazýlmýþ ya da söylenmiþ olduklarýna bakýlmadan çýkarlar.

- Kalemimden kan damlar.

Kan gölüne karþý sefa sürdüklerini sanýrlar. Vampir olmadýklarý konusunda ise içlerinde bir damla þüphe taþýmazlar. Yanaklarýnda ki kýzarýklýklar karþýsýnda ise tedirgin olmazlar. Aksi düþüncelere kapýlýp, çok saðlýklý olduklarýna inanýrlar. Kýrmýzý renk karþýsýnda öfkelenen boðalara ise kýzarlar. Ama boðalarýn karþýlarýna çýkmaktan da korkarlar.

- Kalemimden inciler dökülür.

Ýstiridye kabuklarýna, güzellik yaptýklarýna inanýrlar. Üzerlerinden fazla olan inci yüklerini aldýklarýna sevinirler. Güzellikten anladýklarýndan, incilerden kolyeler yaparlar. Takmak istedikleri boyunlarýn inceliði ve kalýnlýðý konusunda ise kararsýzdýrlar. Üç kere düþünmek yerine bir kere düþünmeyi ve ona göre hareket etmeyi beceri sanýrlar.

- Kalemim kuvvetlidir.

Zayýf olduklarýný inkâr ederler. Fazla kilolarýndan ise yeri geldiklerin de yakýnýrlar. Kavrama konusunun sadece dört tekerlekli araçlara ait olduklarýna inanýrlar. Güçlerini gösterdikleri için gururlanýrlar. Güç dengelerini de unuturlar. Kuvvet macunlarýndan vazgeçilmesi adýna da saðda ve solda söylenip dururlar. Önde ve arkada ise susarlar.

- Kalemi kaybettim.

- Nasýl yani?

- Basbayaðý kalemi kaybettim.

- Pes yani.

Çizgili defterim. Ama ýsrarla arasýna koymaya çalýþtýðýn karbon kâðýdý deðilim.