YENÝ ANAYASAMIZI HAZIRLARKEN

“Kürt aydýný” olarak tanýmlanan Enver Sezgin’in sözleri doðru mu ola?

Oysa ilk söylediðinde kale almamýþtým.

O an kale almadýðým anacak bu gün müþahede ettiðim için Sayýn Sezgin’in doðru söylediðini anlýyorum.

Nedense hep öyle olur; doðru söz hedefinden çýktýðý ilk gün tesiri belli olmazsa da, sonra etkisini gösteriyor ve nihayetinde -doðru olduðu için- insanýn iliklerine kadar hissettirebiliyor kendini.

“Enver Sezgin, ne demiþti?” diye sabýrsýzlandýðýnýzý tahmin edebiliyorum.

Enver Sezgin, geçtiðimiz hafta Malatya Belediyesinin konuðu olarak Malatya’daydý. “Yeni Anayasamýzý Hazýrlýyoruz” konulu bir panel sunmak için gelmiþti. Malatya Ýl Özel Toplantý Salonunda gerçekleþtirilen panel katýlýmcýlarýn da görüþ ve düþüncelerini sunarak katký saðlamasýyla sýcak bir diyalog içerisinde gerçekleþti.

Aslýnda ben Sayýn Sezgin’de beklediðimi alamadým. Zira ondan daha çok þey bekliyordum. Ama o çok sýradan bir konuþma yaptý. Daha doðrusu önündeki kitapçýktan/kâðýttan bir iki paragraf okuyarak iþi hal etmeye çalýþtý. Ama katýlýmcýlarýn fikir ve düþünceleri -kýsmen de olsa- o açýðý kapattý. (Kapattý mý?)

Panelde bir þey alamadým Sezgin’den ancak birebir konuþmalarýmýzda Sezgin’i daha verimli buldum.

Örneðin, belediyeler hakkýndaki düþüncesi son derece albeniydi.

“Þehirde trafik sorunu çýktýðýnda herkes belediyeleri suçlar. Ne alaka. Sorun trafikle ilgili bir sorun, ancak halk belediyeyi suçlar… Ha keza asayiþle ilgili bir sorun çýktýðýnda; halk belediyeyi suçlar… Halkýn bu hususlarda belediyeleri suçlamasý için/suçlayabilmesi için hem trafiðin hem de asayiþin hatta valilik görevlerinin hepsi belediyelere verilmesi gerekir ki halk belediyeleri suçlayabilsin… ” þeklinde konuþmuþtu…

Konuþmuþtu ama ben o an ne demek istediðini tam olarak anlayamamýþtým. Þimdi anlýyorum ki haklýymýþ Sayýn Sezgin.

Sezgin, valiliklerin ve il emniyet müdürlüklerin yetki ve sorumluluklarýnýn tamamýný belediyelere devredilmesini söylüyordu ama o kadarýna aklým ermez…

Tabii ki bunlarý söylerken de; “her þey sivil bir hayat için” diyordu.

Yeni yapýlacak Anayasanýn da bu doðrultuda hazýrlanmasý gerektiðini ifade ediyordu Kürt aydýný Enver Sezgin…

Ben ayný düþüncede miyim?

Hayýr…

Bana göre ister, sivil ister resmi, hiç fark etmez çünkü anayasanýn ya da yasalarýn beslendiði/dayandýðý iki temel kaynak vardýr. Bu kaynaklardan birisi, beþer aklýdýr/halkýn iradesidir, diðeri ise, ilahi vahiydir.
Ben ilahi vahi olaný tercih ederim…
Zira; hiç kimse, Allah’a ve Resulüne raðmen hüküm koyamaz. Allah ve Resulü herhangi bir konuda hüküm vermiþ ise, kadýn ve erkek hiçbir mü’minin o konuda baþka bir hükmü tercih etme hakký da yoktur. (Ahzab, 33/36) Ýhtilaflarda çözüm için baþvurulacak yegâne mercii de, yine Allah ve Resulüdür. (Nisa, 4/59) Bu ihtilaflarda Resulün verdiði bir hükme, içlerinde herhangi bir sýkýntý duymaksýzýn ve tam bir teslimiyetle, teslim olunmadýðý takdirde, iman etmiþ de olunmaz. (Nisa, 4/65) Allah’u Teâlâ bir ayette –ve benzeri diðer ayetlerde- bütün kapsamý ve boyutlarýyla hâkimiyetin yalnýzca kendisine ait olduðunu dile getirmektedir. “Hüküm yalnýz Allah’ýndýr. O kendisinden baþkasýna ibadet etmemenizi emretmiþtir. Ýþte dosdoðru din budur.” (Yusuf, 12/40) Bir baþka ayet-i kerimede de Allah’ýn izin vermediði konularda kanun koymanýn þirk ve bu þekilde kanun yapanlarýn bu yetkilerini kabul edip karþý çýkmamanýn da onlarý Allah’a ortak kabul etmek olarak vurgulandýðýný görmekteyiz. (Þura, 42/21)
Ýslam, hayatý çepeçevre kuþatan bir dindir. Hiçbir þey boþuna yaratýlmamýþ ve baþýboþ da býrakýlmamýþtýr. Müslüman için, anayasa Kur’an’dýr, tek hüküm koyucu ise Allah’týr. Bize raðmen ve bize danýþýlmadan yapýlan anayasa ve yasalarýn getirdiði haklardan ancak inancýmýz elverdiði oranda istifade ederiz. Çünkü bu haklar, zaten bizim gasb edilmiþ, zorbalýkla ellerimizden alýnmýþ haklardýr, diye düþünüyorum…