Biliyor musun sen yanýmdayken bile senin hayalini kurardým ben. Seni de alýp giderdim, geçerdim bir baþka dünyaya, kendi dünyama. Bahse girerim ruhun bile duymazdý. Uyuyor ya da bir þeylerle uðraþýyor olurdun. Bense seni alýp kaçmýþ olurdum harika yerlere. Çok garip ama hayallerim de bile her þey pespembe deðildi seninle. Hoþuma da gidiyordu aslýnda bu durum ne yalan söyleyeyim.

Bilir misin senin gözlerine hatta yüzüne bakarken nasýl da utanýrdým ben. Mümkün mertebe sen bana bakarken sana fazla bakmamaya ya da iki saniyeden fazla bakmamaya çalýþýrdým. Sanki gizli bir büyü var da üstünde, eðer o an sana bakarsam gözlerinde kaybolup gideceðim, sanki bir daha hiç çýkamayacaðým, sen ‘yeter artýk' dediðinde bile duymayacaðým, ne doktorlar, ne debaþka biri, hiç kimse çýkaramayacak beni oradan….sanki sana tutsak kalacakmýþým gibi korktum, gerçekten de korktum ve sakýndým bu yüzden sana bakmaktan. Uyurken bile bakamýyordum zaten ben sana. Deniyordum. Önce çenene bakýyordum beþ dakika orada kalýp sonra biraz daha yukarýya çýkmaya çalýþýyordum ama gözlerine gelemeden korkup vazgeçiyordum. Sanki o an sen fark etsen her þey mahvolacak, bakacaksýn ve büyü etkisini gösterecek gibi. Korktum. Korktum çünkü toydum. Nasýl da özenirdim sana gizliden gizliye. Olmak istediðim her þeydin sanki sen. Belli etmemek için çok fazla direndim hep kendi kendime. Nasýl da sert, kaya gibi kalabiliyordun her olay karþýsýnda. Sanki duygularýn çekilmiþ gibi veya reflekssizmiþsin gibi. Ama içten içe hep böyle olmadýðýný biliyordum. Bilmiyorum belki de yanýlýyordum. Belki de hepsi bir illüzyondu. Ama umurumda deðil sevdim ben o illüzyonu.

Yaptýðýn en kötü harekette bile iyi niyet arýyordum hiç durmadan, mantýðýný kavrayamasam bile ‘elbet o yapýyorsa bir nedeni vardýr’ diyordum. Ama çoðu zaman anlam veremiyordum ben sana.

Evet sanýrým hep bir baþka dünyada yaþadým ben. Ve hep dedim kendime; ‘Biliyorum benim gibi bir sürgün uzaylý var bu garip dünyada’ Ve seni o sandým; Bir baþka dünyanýn aþký…sürgün uzaylý. Ama yeni yeni anlýyorum ki, ikimiz de bir baþka dünyadan olmamýza raðmen yine de dünyalarýmýz farklý. Hani þu seyretmeyi çok sevdiðimiz türk filmlerinde olduðu gibi; Biz ayrý dünyalarýn insanlarýyýz. Ne kadar seversek sevelim asla birlikte olamayýz, olmamalýyýz.