Haberin var mý sevgili?
Boðazýma yýldýzlar dökülüyor
Adýný aðzýma alsam çölleniyor dudaklarým
Çatlýyor mecnun hüzünlerim
Bir yaným çöl, bir yaným Leyla benim
Ateþ denizindeki rýhtýmýma yalnýzlýk demirliyor
Kim bana sular getirecek bilmiyorum…

Karanlýðýma sýzan bir ýþýk oldu gözlerin, tel örgülerle çevrili yüreðime dokundu ellerin. Kapým aralandý, en deli köþem; bir sýzýntý aydýnlýkla yýkadý yüzünü. Ve sen sevda, sen özlem, hoþ geldin buz gibi ellerime. Neyin varsa topla hadi sevdanýn ateþini yak yüreðimin tam orta yerine cayýr cayýr.

Aþk yok desem de aldýrma sen bana. Aþk eskilerden kalma al bir yazma gönlümün gergefinde. Üzerine nice çiçeklerini iþledim sevdanýn, gece yýldýzlarýnýn özlemini nakýþladým durdum, kenarýný oyaladým zamana, bir türlü bitiremedim bu al yazmayý yar. O yüzden bilemem nicedir aþklar.      

     Rengarenk yaðmurlarla ýslansýn saçlarým, býktým bu karanlýk yalnýzlýktan. Hüzün fasýllarýnýn deminde yar tadýndaki özlemlerle boðsan da beni; söktüm iþte içi boþ yüreðimi, ýþýðýna uzattým ellerimi. Týlsýmýný kaybetmiþ minik yüreðimi al ellerimden; caným senin bundan gayri. Ne ömür biçersen razýyým sevdadan yana boynum kýldan ince sevgili.
     
     Gözlerimin aðlayan nazlý bebeklerini sustur, mutluluðun sesini duyur bana. Aþka tomurcuklanan güllerimi avuçlama sakýn sevgili. Korkarým, kýyamam ellerin kanar. Zerre karanlýk kalmasýn gecelerimde adýn dilimde dua oldukça. Hiç hesapta yokken bulut bulut sana yönlenir gülüþlerim. Yýllarca seni bekleyiþim yaðar üzerine sevgili.

Sevdalara açýlan kapýyý daima kapalý tut sen. Lakin elimde bir hediye ile sana geldim sevgili, aç yüreðini ardýna kadar sonbaharýn giriþ kapýsýdýr eylülüm. Sevdanýn gömleðini ellerimle iliklerken tenine, özlemin ateþi ile yanacaksýn, suskunluðuna ve dalgýnlýðýna gömülme sakýn. Küllenmiþ olsa da yüreðin, alevlerimin dansýna býrak kendini, yanmalýsýn. Korkma her yanýþýn ardýndan dupduru bir su olup serinleteceðim seni.

Sen yorulma ben gelirim sevgili ama yapraklarýmdaki kýraðý yalnýzlýklardan koru beni sevdanla. Eteðimdeki kýr çiçeklerini gönlünün zenginliðine sür, hercai olma. Yýldýzlarý kopar gökyüzünden saçlarýma iliþtir nefesinle. Sevdaya uzanan elim ol, mutluluk þarkýlarý söyleyen dilim ol. Sevdanýn sonsuzluðunu hesap ederken; aðzýmýn tadý, deli kýz türkülerindeki gönlümün gülü ol yar. Katran karasý gecelerde, kahrolasý bir yalnýzlýðýn koynunda duran yüreðime; seni yaþama aþkýný çok görme. Coþkun akan ýrmaklarýn yataðý daralýrken ayný denize koþmalýyýz ikimizde.

Baþtan sona diken dolu iken geceler bulutlara kaný karýþýr sevdalý türkülerin. Türküler boðulur, güfteler silinir, teli kopar baðlamanýn. Kimsenin duymadýðý her týnýda sen büyürken içimde býrak ben küçüleyim; varlýðýn yokluðuma karýþsýn sevgili. Çayýnda keyif çatan minik bir þekeri kýskanayým býrak, býrak aðzýnýn tadý olayým. Gönlünün sonbaharý, sevdanýn eylülü olayým izin ver. Filizlenmeliyim, ýþýðýný ver. Gecelerime son verecek sabahlarý yakala eteðinden.

Yüreðim avuçlarýmda… Denizler kurudu, geceler üþüdü her kalp atýþýmda, ellerim titriyor bak. Yüreðimi býrakacak bir avuç; teslim olacaðým bir sevdaya esir aramaktayým. Hadi gel sevgili. Hayatýn öbür ucunda býrakma beni. Issýzlaþmasýn gecelerim, yetim kalmasýn þarkýlar, sadece bir düþ olsa da her zaman aþk kazansýn.

Haberin var mý sevgili?
Geceler ellerinden tutmak istiyor göz yaþlarýmýn.
Güzümün yapraklarý daðýlýyor rüzgarýnla.
Aþýk olmak hünerse, kýlavuzu ol gönlümün.
Vurgunlarda yüreðim,
Yüreðimin son arzularý ellerinde sevgili…
Kurþuni bir gelinlikle þiir oldum geldim sana
Yine anlatamadým seni
Duyuyor musun çýldýrtýcý sükutumu…
Sustum.
Ne gerek var söze, seni anlatamadýktan sonra…
Sustum yine sevgili.

Eyvallah…

26/09/2007

Ayþegül TEZCAN