Þimdi hayat…

O kadar çok doluyum ki sana sövmeye nereden baþlayayým?

Hangi tarafýndan tutup savurayým seni uzaklara… Hatta beynimizin düþünmeye yetmediði uzaklara.

Yaptýðýn hangi adaletsizlikten baþlayayým he söylesene bana.

Söyle de tavan yapmýþ þu sinirlerim yatýþsýnlar biraz… Gerçi sende yürek olsaydý baþtan beri yamuk yapmazdýn ya bendeki de salaklýk iþte… Kusura bakma iyilik bekleyende suç!..

Küçükken evin kraliçesi yaptýn beni. Yalansa söyle hadi! Sonra bir kýz kardeþ verdin… Verdin ve ne oldu biliyor musun? Doðru bilirsin de bilmezden gelirsin sen. Tahtýma varisim çýktý ne olacak. Senden baþka hayat olmadýðý için anlamazsýn sen. Yaþayamazsýn bu duyguyu. Çabalama boþuna.

Sonra bir kýz bir erkek daha… Üç kýz bir erkek. Allahtan annem babam senin gibi deðillerdi… Erkek kýz ayýrýmýnda bulunmadýlar. Hem yapmýþ olsalardý inan bunu onlara deðil sana yüklerdim. Kinim var zaten sana.

Ey hayat!!! Sanma þimdi Onur Akýn’dan Ey Hayat þarkýsýný söyleyip þýmartacaðým seni… Avucunu yala sen.

Ey hayat!!! Baþtan bozuktum ben sana…

Sonra yirmi yaþýma kadar vücudum deðiþ babam deðiþ… Ne güzel çocukken alýþmýþtým vücuduma. Hafif göðüsler çýkmaya baþladý. Sonra sen var ya sen bana gýcýklýðýna beni her ayýn belli zamanlarý denize sokmadýn. Bana inat yaptýn bunu biliyorum. Neymiþ efem? Genç kýzlýða ilk adýmmýþ… Adým attým da baþým göðe mi erdi? Denizden oldum daha ne olacak?

Ah hayat ah…

Söyle artýk patlayacaðým … Neden bu gaddarlýk? Sana öðretmedi mi annen baban kin beslemek olmaz, insanlara yakýþýk kalmaz diye. Söylemiþlerdir de senin gibi evlat olmaz olsun. Bir kulaðýndan girip bir kulaðýndan çýkmýþtýr deðil mi?

Sonra okula gittim.Arkadaþlarým oldu. Onlarla oyun oynadým. Eve geç geldim. Annem kulaðýmý çekti bir daha olmasýn diye. Aþýk oldum. Bir erkek sevdim. Sonra büyüdüm onu sevmediðimi fark ettim. Bunun aþk olmadýðýný anladým. Ama anlayana kadar kaç caným çýktý haberin var mý? Bak anlaþalým ben soru sorduðumda cevap verme daha da kýzýyorum.

Sonra düþtüm.Bir gün kolum çýktý. Bisiklete binmeyi öðrendim! Yüzmeyi öðrendim. Balýk olmak istedim hep. Yunus balýðý. Aaaa bak bir de hep at olmak istemiþimdir. Çok hýzlý koþuyor ya ondan. Nedense küçüklükten beri ‘’ GÝTME’’ eylemi çok cazip geliyor… Hala da öyle. Gitmeye aþýðým ben.

Sanma bunlarý paylaþýyorum diye yumuþadým. Bak. Bak iþte hala kaskatýyým ve çok kýzgýným ben sana. Çoooookk!!!

Sonra büyüdüm ya hani ben. Biyolojik yaþ ilerledi. Ruhsal yaþ ondan on adým önde gitti ya hep… Sonra anladým ben seni… Þu psikologlarýn kendinizi karþýnýzdakinin yerine koyun kuralýndan anladým bunu. Kendimi koydum senin yerine.

Ben hayat oldum.

Canýný sýkmak istemem ama çok yalnýzmýþsýn sen be dostum. Acýdým sana. Canýnýn sýkýntýsýndan kime ne yapacaðýný sapýtmýþsýn. Bana da saydýðým ve daha sayamadýðým birçok þey yapmýþsýn. Baþkalarýna da. Ama biliyor musun neyi fark ettim? Herkes muhtaç sana. Herkes bir þekilde hep seni anmak zorunda kalýyor bir yerde. O yüzden þýmarýksýn sen.

Þýmarýk!!!

Sonra da neyi fark ettim biliyor musun? Hatalarýndan ders aldýðýný, bekle ve gör stratejisini uyguladýðýný.

Nerden mi anladým? Ýyi dinle o zaman.

Evet kardeþlerim olunca tahtýma varislerim çýkmýþtý ama evimiz þenlendi. Onlar büyüyüp kardeþ deðil arkadaþ olunca bunu daha iyi anladým…Hele gün gelip kardeþimin omzunda aðladýðýmda utanmýþtým o günleri düþünerek kendimden.

Evet denize giremedim belki ama doðurganlýk özelliðimi kazandým. Vücudum her ayýn belirli dönemleri temizleniyor. Hem yazýktýr denize. O da benim denize girmediðim zamanlar dinleniyor ama deðil mi?

Yaaa anladým ben seni boncuðum benim… ’’Bozuk olduðum ve hala anlayamadýðým þeyler var’’ ama yazýktýr sana. Bu kadar da yüklenmekle ben ayýp etmiþim. Hem sadece ben deðilim ki o kadar insan var.

Yaklaþ hadi bir öpeyim seni. Barýþalým. Mmmmuuuccckkks :)

Bak þimdi ne hediye edeceðim sana. Hadi þýmarma vakti sende!!!

Çaðla GÖKDENÝZ


Ey hayat
Sen þavký sularda bir dolunaysýn
Aslýnda yokum ben bu oyunda
Ömrüm beni yok saysýn

Yaþam bir ýstaka
Gelir vurur ömrün coþkusuna
Hani tutulur dilin
Konuþmazsýn

Týrmandýkça yücelir daðlar
Sen maðlupsun sen ýssýz
Ve kalbinde kuþlarýn gömültlüðü
Tutunamazsýn

Eloðlu sevdalardan dem tutar
Aþk büyütür yýldýzlardan
Yasak senin düþlerin
Dokunamazsýn

Birini sevmiþsindir geçen yýllarda
Açýk bir yara gibidir hala
Hala çok özlersin onu
Aðlayamazsýn

Yolunda köprüler çürür
Sesin, sessizlik sanki bir uðultuda
Savurur hayat kül eyler seni
Doðrulamazsýn

Yapayalnýz bir ünlemsin
Dünyayý ýslatan þu yaðmurlarda
Her þey çeker ve iter
Anlatamazsýn

Yaþam bir ýstaka
Gelir vurur ömrün coþkusuna
Sesinde çýðlýklar boðulur ama
Baðýramazsýn

Sonra vakit eriþir toprak gülümser sana
Upuzun bir ömrün ortasýnda
Ne hayata ne ölüme
Yakýþamazsýn

Yazdýrmalýsýn mezar taþýna
Ey hayat
Sen þavký sularda bir dolunaysýn
Aslýnda yokum ben bu oyunda
Ömrüm beni yok saysýn


Þiir:Yýlmaz ODABAÞI