“Zamanýn En Büyük Farzý Ýttihad-ý Ýslamiyye’dir.” Bediüzzaman

Ýnanan insanlarýn olanaklarýný birleþtirerek elbirliði ile insanlarý zulme karþý korumalarý son derece önemlidir. Bu fikir mücadelesinde ne kadar çok hizmet edilirse, ‘yeryüzünde fitne kalmamasý’ daha çabuk gerçekleþecektir.

Hüküm verenlerin hakimi Allah iman sahiplerine birçok ayetinde birlik olmalarýný emreder:
Allah’a ve Resûlü’ne itaat edin ve çekiþip birbirinize düþmeyin, çözülüp yýlgýnlaþýrsýnýz, gücünüz gider. Sabredin. Þüphesiz Allah, sabredenlerle beraberdir. (Enfal Suresi, 46)

Çekiþmeleri durumunda ise Allah, “Ýnkar edenler birbirlerinin velileridir. Eðer siz bunu yapmazsanýz (birbirinize yardým etmez ve dost olmazsanýz) yeryüzünde bir fitne ve büyük bir bozgunculuk (fesat) olur.” (Enfal Suresi, 73) ifadesiyle yeryüzünde fesat oluþacaðýný bildirir.

Toplumlarý uçuruma sürükleyen zulmeden kiþilere karþý onurlu bir mücadele içinde olmak yerine, Müslümanlarýn birbirleriyle çekiþmeleri Allah Katýnda büyük sorumluluktur.

“Ey ehl-i iman! Ýhtiraslarýnýzdan ve düþmanca taraf tutmanýzdan kuvvetiniz hiçe iner. Az bir kuvvetle ezilebilirsiniz. Sosyal hayatla alakanýz varsa, ’Mümin mümin için saðlam bir binanýn birbirine kuvvet veren taþlarý gibidir’ yüksek prensibini, hayat prensibi yapýnýz. Dünya sefilliðinden ve ahiret sýkýntýsýndan kurtulunuz.” (Bediüzzaman)

Günümüz Müslüman ülkelerinin büyük bölümünde, açlýk, yoksulluk, parasýzlýk en önemli sorunlarýn baþýnda gelir. Yönetimdeki ve ekonomideki aksaklýklar, savaþlar, baskýcý yönetimler insanlarýn yoksulluk çekmelerine neden olmaktadýr. Zor koþullarda ya da aðýr þartlarda yaþayan, olanaklarý olmayan insanlar yardýma muhtaçtýrlar. Kur’an’da iman edenlere bu yükümlülükleri þöyle bildirilir:

Size ne oluyor ki, Allah yolunda ve: "Rabbimiz, bizi halký zalim olan bu ülkeden çýkar, bize Katýndan bir veli (koruyucu sahib) gönder, bize Katýndan bir yardým eden yolla" diyen erkekler, kadýnlar ve çocuklardan zayýf býrakýlmýþlar adýna savaþmýyorsunuz? (Nisa Suresi, 75)

Bediüzzaman ihtilaf tehlikesine karþý ittifak yöntemini iþaret eder. Günümüzde Müslümanlar arasýnda ihtilaf konusu olan birçok konu vardýr. Fikir birliðine varýlamamasý nedeniyle birçok konu tartýþma ve çatýþmaya dönüþmektedir. Oysa aklýn ve vicdanýn yolu bir olmalý, kanlý ideolojiler yok olana kadar fikir mücadelesi sürmelidir. Bu çarpýk görüþlerin yeryüzünden tamamen kalktýðýný ancak, terör, anarþi ve zulümler durduðunda anlayabiliriz. Ancak hala masum insanlar katlediliyor ve birçok yerde zulümler devam ediyorsa, bu kanlý ideolojilerin taraftarlarý hala iþ baþýnda demektir.

Filistin- Ýsrail sorunu da, deccali/þeytani yöntemlerle deðil, rahmani yöntemlerle çözülür. Bölgede, Allah’ýn sistemi, þeytanî sistemin yerini almadýkça ýzdýrabýn, acýnýn önüne geçmek mümkün deðildir.

O halde öncelikle yapýlmasý gereken, tüm Müslümanlar arasýnda birlik, beraberlik ve kardeþlik ruhunun yeniden hayata geçirilmesidir… Ve vicdanlý insanlarýn üzerine düþen görev çok açýktýr; ”fitne kalmayýncaya ve dinin hepsi Allah’ýn oluncaya kadar” fikir mücadelesi...

Çünkü: “Þüphesiz Allah,Kendi yolunda, sanki birbirlerine kenetlenmiþ bir bina gibi saf baðlayarak mücadele edenleri sever.” (Saff Suresi,4)