Şiir > Anı

üzgün

Son Sevgili

Son sözünde sessizlik çöktü; bir omuz. / Gidebildiğinde kalmadı içimde? /

nostaljik

Armağan

Yüz hatlarımda dere yatağı gibi çizgiler / Akıp giden yılların yüz görümlüğüdür der

karışık

Diyet...

DİYET… / Gecenin karanlığı kıramadı gözlerimdeki ışığı. / Yatağımda dönüp

üzgün

Duvak

tan vakti çıkagelir yalnızlığım / yorgun terli bir yolcunun /

olumlu

Yâr Günü

Günlerden Cumartesiydi. / Kar düşüyordu Ankara'ya. / Kasımpatılar üşüyordu.

olumlu

Sevda

Aklımda kalakaldın sen şakrak cilveli / Kahkahan çınlatırdı sürmeli her yeri

Başa Dön