"13 Ekim 2025'te uyandım, dünya hala dönüyordu. Sanırım en büyük hayal kırıklığım bu." - Albert Camus (kurgusal)"

Şiir > Anı

üzgün

Emanet

Bir kız çocuğu var / Oturuyor bankta / Gece yarısını

üzgün

Mavi Levha

Suskunluğun kül olduğu / Aynalardan bakıyorum yüzüne. / Dokunulmamış bir

karamsar

Talip

Oturduğun yerlerden kaç tane acı kaldırdın söylesene / Sedası uzanmış yorgun günlerin ardından

üzgün

Ev

Bir kapısından girip, / Bir duvarına yaslandığım zaman, / Penceresinden

nostaljik

Geri Gelmeyenler

nasıl da geçmiş zaman, / neler kalmış geride / çocukluğum,gençliğim..

nostaljik

Babama

yılların yükü çökmüş omuzlarına kalenderim.. / saçlarının beyazı değil sadece seni olgun kılan

olumsuz

Ebter

bazen kelimeler... / birbirleriyle benzeşemez...irtibatı kaybederler... / aslında anlamın tenasülü

üzgün

Eylül

*Eylül’dü…prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /* / *Dalından koparılan yaprakların* / *Sararan yanlarına yazdım adını.*

KİTAP İZLERİ

Engereğin Gözü

Zülfü Livaneli

İktidarın Göz Kamaştıran Işığı ve Bir Hadımın Gözünden Saray Zülfü Livaneli’nin, okurunu XVII. yüzyıl Topkapı Sarayı'nın loş ve entrika dolu koridorlarına davet eden romanı "Engereğin
İncelemeyi Oku
Başa Dön