Şiir > Anı

üzgün

Hatıralar

Bu nasıl bir dünya tek tek gelen gidiyor / Günler geçtikçe insanlar bir

olumsuz

Yalnızlık

Gülü koklarken gülün seni koklamadığını bilmek... / Sen sessizliği dinlerken onun seni duymadığını

üzgün

Bu Şehir

Karış, karış ölçer geceler / Kelepçeli bileklerimin, sıkıntılı adımlarını /

üzgün

Emanet

Bir kız çocuğu var / Oturuyor bankta / Gece yarısını

nostaljik

Canım

Yılların gerisinden geliyor acım / Bir ben vardım, bir de sen canım

üzgün

Mavi Levha

Suskunluğun kül olduğu / Aynalardan bakıyorum yüzüne. / Dokunulmamış bir

nostaljik

Canan

Bilmem, / Güzelliği hangi diyardan. / Saçının her bir telinde

olumlu

Ark Adaş

martı çığlıkları uzakta / güneş / pamuk /

üzgün

Yokluğundaydım...

İnsan yaşamdaki hiçbir şeyi zorlamamalı. Hayal de kurmamalı ta ki iyice emin olana kadar. Sakın sevmeyin,

Başa Dön