Şiir > Bireysel

üzgün

Deniz Yıldızları

Buharlı akşamların buhranları gözlerimden damlar / Kaplar zifiri karanlık toprakla, leşle dolu yaşlarımı

üzgün

İçsel Konuşma...

oturup boğazın kenarına..bakıyordu hayatına..tekrar tekrar çeviriyordu gözlerini yılların çizgisinde..kalbi ne zaman yaşamaya başladı böyle..? -ilk an..ilk

üzgün

Sessizlik

sessızlık; / bırazdan meydan karısacak, / ve dagılacak nefretler,

Başa Dön