"Yazmak, bir yazarın kendi cehenneminden kaçışıdır; okumaksa, okuyucunun kendi cehennemine gidişi." – Franz Kafka"

Şiir > Bireysel

karamsar

Bazen

Bazen bi kedi miyavlar dışarıda, / Ya da bi ses duyarsın,

üzgün

Ömüre Bedel

Alabildiğine esen hırçın rüzgarlar acımadılar hiç bize / Yazık ettiler çok yazık oldu

karamsar

Tadımlık

Paranoya şehrinde oturuyorum / Takıntılar apartmanında / Burada gözlük başka

üzgün

Uğurlama

Kaybedilecek şeyleri çoktan kaybettim / Şimdi yokluğun da yok oluşunu izler bu gözler

olumlu

Aslında İnsan

İnsan aslında / Çocukuluğunda oynayabilmeli / Çocukların oynadığı her oyunu

üzgün

Kumru

Benim gönül hanem damsız / Kumrular bile yalnız konar balkonuma /

Başa Dön