Şiir > Bireysel
nostaljik
Bir Masal Kahramanı
Bir varmış bir yokmuş... / Birbirine karışmış gecenin rengi, gündüzün karanlığı.
üzgün
Mırıldanışların Gölgesinde
Yatağına kırgın ırmaklar susar! / Kalemin aşkıyla parmaklar susar! /
üzgün
Ruhsuzlar Diyarı
Kirlenmiş hayattır geceler.Suskunca,sesizce bir ten misali sırlar yumağı gibi hayalden.Kararıp silik yalnızlığından dinercesine kalıplar kalır.Düşlercesine dünya
düşündürücü
Ya Yoksa?
biri çıkıp yok dese kainat; inanır mısın / gördüğün halde gerçeği; kanar mısın
üzgün
Şair Şairi Kıskanır mı
Anadolu sözleri dökülüyor / Şehirlinin dilleri sökülüyor / Şiirler toprağa
üzgün
Gözlük
Yine gözyaşlarımdan buharlandı gözlüğümün camları / Sonu dileyen ve de sonsuzluğa bakan bakışlarla