Şiir > Bireysel

karamsar

Tadımlık

Paranoya şehrinde oturuyorum / Takıntılar apartmanında / Burada gözlük başka

üzgün

Soru\_

Sessizliğin ayazından mıdır bilinmez / Üşüyor ellerim teninin esmerliğinde… /

karamsar

Sormayın

Sormayın neler oldu diye / Bilinç akışının kaybolduğu bir yer burası

üzgün

Uğurlama

Kaybedilecek şeyleri çoktan kaybettim / Şimdi yokluğun da yok oluşunu izler bu gözler

karamsar

Adın...!

Şimdi kaybedilmiş insanların arasında adın; / Adın, ilkbahar,gökyüzü,umut... / Ve

nostaljik

Gölgeler

Kuşatır bir gölge gölgeleri / Bir devin uykusu kaçar /

Başa Dön