"Yazmak, varoluşsal bir bunalımın, kağıda dökülmüş, estetik bir intihar girişimidir." — Albert Camus (kurgusal)"

Şiir > Bireysel

üzgün

Annem

Bırakma beni anne kimsesiz tek başıma / Bu yabancı dünyada ben sensiz ne

nostaljik

Adı Yok

Önce çaldık sevdayı / Hiç hesapsız, ölürcesine. / Düşleri, gerçeğe

nostaljik

O

Soğuk bir İstanbul sabahı, / Deniz kenarındayım. / Dalgaları dinliyorum,

üzgün

Sudem

Duru bir gökyüzünün / Suya izdüşümü mavi gözleri / Yumuk

nostaljik

Hayatım

Sanırdım ki akan sizin hayatınız ve ben bir kaya parçasıyım , dik ve sabit ırmaklarınızda.

üzgün

Sen mi Öldün?

Ölüğünü söylememişlerdi / Kalabalık ya düğün ya ölüm / Şarhoştum

nostaljik

Mor Güller

Mor güller ; Dönülmez an, yüreğe dokunan renk / Mor güller ; Sevgiliyi

karamsar

Gri

Adı konmaz, sonu gelmez dakikalara sığdı ömrüm, / Hastane kokulu, sirk tadında, en

Başa Dön