Şiir > Öyküsel

üzgün

Dirim

yinelendi özgürlüğü toprak parçasının / ay yorgunu irkilmesindedir ömür /

üzgün

Çeyizim

ÇEYİZİM / Kendime ihanete başlayalı kaç zaman oldu bilmiyorum.Kaç zaman önce evimi talan

nostaljik

Gülçin

ben sizin en çok çukur yerlerinizi sevdim / tümseklerinizi bir de

nostaljik

Çocuktuk

Kağıt gemiler yüzdürürdük biz büyük okyanusta, / Bir elimiz amazon ormanına,bir elimiz himalayalara

olumsuz

Tokalı

Dinleyin dostlarım başa geleni / Örencik Köyü'nden çıkar tokalı /

üzgün

Serçe

sapan yiyen serçe / kıpırtısız düşer çimene / toprak çeker

üzgün

‘’Artık geri gelmeyeceğini biliyorum ama yazıyorum yine de sana’’ / Özledim… Yemin ederim

Başa Dön