Şiir > Soyut

nostaljik

Karam

KARAM / Keskin bir bulut kaplar,kararan yükseklerden; / Uyur bütün

nostaljik

Kavel

Seninle yaz oluyorum, / Kış eriyor sanki avuçlarımda / Bir

üzgün

Ayna - II

İçinde yalnız bir yürekle beraber, / Bir gün bir ayna kırılır.

düşündürücü

Zaman...

bir elinin iki parmağıyla iki gözünü kapattı / radyoda zaman çalıyordu

üzgün

Anafor

elimi dayadıkça alnıma / büyüdü üstüne yazılan çıban! / yarın

üzgün

Özlem

İçimin Özlem yanı acıyor yine / Hasrete tutsak kor alevler yakıyor bedenimi

Başa Dön